تاثیر یادگیری مشارکتی با گروههای پیشرفت بر خودکارآمدی و خودپنداره ی ریاضی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی بر خودکارآمدی ریاضی و خودپنداره ی ریاضی دانش آموزان بود. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل در بین جامعه دانش آموزان دختر پایه ی اول متوسطه ی شهر شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ انجام شد. ۶۷ دانش آموز از دو کلاس یک مدرسه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که گروه آزمایش ۳۴ نفر و گروه کنترل ۳۳ نفر بودند. در گروه آزمایش از روش یادگیری مشارکتی با تقسیم بندی دانش آموزان به گروه های پیشرفت و در گروه کنترل از روش سنت ی سخنرانی استفاده شد. پیش آزمون قبل از اعمال متغیر مداخله و پس آزمون پس از اعمال آزمایشی انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی خودکارآمدی ریاضی میدلتون و میگلی (۱۹۹۷) با ضریب پایایی ۸۷/۰ و پرسشنامه ی خودپنداره ی ریاضی مارش (۱۹۸۳) با ضریب پایایی ۸۹/۰ استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چند متغیره) به کمک نرم افزار spss استفاده شد. یافته ها نشان داد بین دو گروه از لحاظ وجود متغیرهای خودکارآمد ی ریاض ی و خودپنداره ی ریاضی دانش آموزان تفاوت معنی دار وجود دارد؛ به عبارتی نتایج پژوهش حاضر نشان داد یادگیری مشارکتی به روش تقسیم بندی دانش آموزان به گروه های پیشرفت ، بر خودکارآمدی ریاضی و خودپنداره ی ریاضی دانش آموزان تاثیر معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره ی ریاضی ، خودکارآمدی ریاضی ، گروه های پیشرفت ، یادگیری مشارکتی