بررسی حکم فقهی حضور شخص مبتلا به کرونا در مجامع عمومی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 204

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

COQFH01_004

تاریخ نمایه سازی: 2 آذر 1401

چکیده مقاله:

از مباحث مهم زمان حاضر بررسی احکام فقهی مرتبط با ویروس کرونا است. هرچند این ویروس جدید است اما در گذشته بیماری های مسری و واگیردار متعددی بوده است که می توان برای استباط احکام مربوط به کرونا، کلمات قدما پیرامون این بیماری ها را مورد جستجو قرار داد. بحثهای فقهی پیرامون این بیماری دو جهت دارد، اولین جهت بررسی حکم تکلیفی آن است که برای استنباط این حکم میتوان از ادله ی فقهی حرمت قتل ، حرمت ظلم و ایذاء مومن، حرمت تصرف در جان و مال غیر و حرمت ضرر زدن به دیگران کمک گرفت. حکم تکلیفی استنباط شده، حرمت انتقال بیماری و وجوب حفظ نفس از ابتلا به این بیماری است. جهت دیگر بحث، بررسی حکم وضعی و ضامن بودن ناقل بیماری است که با این که اصل اولی، استصحاب عدم ضمان است اما با توجه به ادله ی فقهی موجود در بحث قصاص، دیه و کفاره، روشن میشود که مبتلا کردن دیگران موجب مسئولیت کیفری برای شخص ناقل میشود و ضامن کلیه خسارات وارده به زیان دیده است. همچنین در مورد ضررهای مالی نیز با توجه به قاعده اتلاف و در صورت اثبات تسبیب، ضمان ثابت میشود.

نویسندگان

محمدجواد صفایی

دانش پژوه سطح ۳ حوزه علمیه قم و عضو گروه فقه پزشکی مرکز فقهی ائمه اطهار

مهدی آزادپرور

دکتری فلسفه و کلام اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه قم و استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم

محمد فایزی

سطح ۴ حوزه علمیه قم و استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم.