ارائه یک مدل مبتنی بر پذیرش تکنولوژی جهت درک عوامل موثر بر میزان رضایت کاربران سامانه آموزش الکترونیکی در طول بحران کرونا COVID-۱۹مطالعه موردی: مرکز آموزشهای آزاد پردیس بین المللی کیش دانشگاه تهران

با شیوع کرونا بسیاری از خدمات حضوری با مخاطره روبرو شد که حوزه آموزش و یادگیری یکی از مهمترین آن بود. گسترش سامانه های آموزش الکترو نیکیبه عنوان یکی از آثار ماندگار کووید - ۱۹ در دوران پساکرونا ن یز در سبد خدمات خانواده حضور خواهد داشت. در همین راستا توجه بر میزان رضایت کاربراناین قبیل سامانه ها، یکی از موارد حائز اهم یت در بهبود کیفیت ارائه خدمات آموزشی میباشد. این پژوهش به صورت میدانی عوامل موثر بر میزان رضایتکاربران را در یک آموزشگاه زبان مورد بررسی قرار داد که پیش از پاندمی تمام ی کلاسهای آن به صورت حضوری برگزار م یشد که به دلیل بحران کرونامجبور به استفاده از خدمات آموزش مجازی شد. در این مقاله مدل توسعه یافته مبتنی بر مدل پذیرش تکنولوژی ) TAM ( براساس تحلیل عاملی اکتشافیارائه شد که عوامل موثر بر میزان رضایت کاربران و تاثیر متقابل آن را برهم برر سی و تشریح کرد. ارزیابی و اندازه گیر ی دقت مدل پیشنهادی با بهره گیری ازروش تجزیه و تحلیل به طریق حداقل مربعات جزئی مدلسازی معادلات ساختار ی بر اساس یافته های استخراج شده از پرسشنامه آنلاین صورت گرفته است.نتای ج بدست آمده نشان داد که مدلهای پایه مبتنی TAM به خوبی فاکتورهای مد نظر و تاثیر گذار بر میزان رضایت کاربران سامانه های آموزش الکترونیکیرا توصیف میکند. تاثیر مثبت دانش فنی بر درک سهولت استفاده و نگرش افراد نسبت به استفاده از سامانه منجر به افزایش میزان رضایت کاربر خواهد شد .

کلیدواژه ها:

رضایت کاربر ، تحلیل عاملی اکتشافی ، سامانه آموزش الکترونیکی ، مدل پذیرش تکنولوژ ی ، کووید ۱۹