حکمرانی خوب و مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی دریای خزر

مناطق ساحلی به علت برخورداری از منابع غنی، همواره در معرض بهره برداری بی رویه قرار داشته اند. مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی نه تنها به کاهش مشکلات زیست محیطی سواحل و دریا کمک می کند، بلکه سبب تسریع روند اجرای سیستم حکمرانی خوب در مناطق ساحلی می شود. مشکلات مناطق ساحلی بدون راه حل های جامع، فراگیر، مشارکت همگان و گروه های ذی نفع حل نمی شود. مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی دریای خزر فرایندی مربوط به حکمرانی و نه حکومت کردن است، زیرا در ساختار پیچیده مدیریت مناطق ساحلی دریای خزر، حکومت های ساحلی تنها یکی از بازیگرانی به شمار می روند که وظیفه هماهنگی بین بازیگران مختلف، برای رسیدن به توسعه پایدار در مناطق ساحلی را بر عهده دارند. موفقیت مدیریت یکپارچه سواحل نیازمند توجه جدی به حکمرانی خوب است. این مقاله جایگاه حکمرانی در مدیریت یکپارچه سواحل دریای خزر و تاثیر آن در کاهش مشکلات زیست محیطی سواحل و دریای خزر را بر اساس روش توصیفی- تحلیلی بررسی می کند. با توجه به دشواری های گوناگونی که منطقه دریای خزر با آن روبه رو است، هدف نویسندگان توجه دادن به روش های موفق در مناطق مشابه با استفاده از روش مدیریت یکپارچه سواحل است تا جلوی تخریب فزاینده محیط زیست در این منطقه گرفته شود.

کلیدواژه ها:

حکمرانی خوب ، دریای خزر ، کنوانسیون تهران ، مدیریت یکپارچه ، محیط زیست