بازار جهانی محصولات غذایی حلال و طیب

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 191

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CRIFST01_003

تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1401

چکیده مقاله:

مقدمه:. امروزه حلال تبدیل به یک برند جهانی شده است به طوریکه از یک موضوع صرفا مذهبی وارد قلمرو تجارت و بازاریابی شدهو در حال تبدیلشدن به یک سمبل جهانی جهت انتخاب شیوه زندگی و تضمین کیفیت است. از سوی دیگر حلال دارای یک مرحلهی توسعه یافته نیز میباشد و آن طیب است. بطوریکه طیب بودن یک محصول نشان میدهد که نه تنها محصول مورد نظر حلال است بلکه دارای یک سری مزیتهای دیگر نیز میباشد که آن را نسبت به سایر محصولات برتر و ارزشمندتر میکند. بنابراین بررسی بازار محصولات حلال و تلاش در راستای توسعه کمی و کیفی آن امری ضروری است و زیرساخت ایجاد بازار محصولات طیب را نیز فراهم مینماید.مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه از نوع بررسی و تحلیل وضع موجود است که در راستای آن ابتدا میزان تولید، عرضه و تقاضای محصولات غذایی مشخص شد.یافته ها و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان میدهد که صدور گواهینامه محصول حلال، پیششرط ورود به بازار جهانی حلال است. جمعیت مسلمانان حدود ۱/۵ میلیارد نفر است که یک بازار با پتانسیل بسیار بالا برای مصرف محصولات غذایی حلال و طیب به حساب می آید. ریشه اصلی غذای حلال در آسیا است و بزرگترین بازار منطقه ای آن هم آسیا و اقیانوس آرام قرار دارد. این در حالی است که جمعیت زیادی از سایر ادیان در کشورهای مختلف آفریقایی، چین، اروپا، آمریکا و استرالیا هم تمایل زیادی به مصرف غذایحلال دارند. کشورهایی نظیر مالزی، سنگاپور، تایلند و استرالیا برای ارائه گواهی تولید غذای حلال به تولیدکنندگان، سیستم مخصوصو قوانین مدون دارند و همین امر سبب تسهیل در امر صادرات محصولات غذایی حلال به سایر کشورها شده است. از طرفی قدرتاقتصادی فراورده های حلال با ایجاد فرصتهای شغلی برای مسلمانان، توانسته است بازارهای نوینی را ایجاد کند. این وضعیتدورنمای خوبی برای موفقیت تجارت در توسعه شاخصهای حلال دارد که در قالب طیب ترسیم میشود.

نویسندگان

حسین ابراهیم زاده چناری

دانش آموخته کار شنا سی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات، دانشگاه فردو سی مشهد، مشهد، ایران؛ مو سسه کیفیت رضوی، مشهد، ایران

حسین حقی سگزآبادی

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران؛ موسسه کیفیت رضوی، مشهد،ایران

مجتبی جوکار

دانش آموخته دکتری محیط زیست، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران؛ موسسه کیفیت رضوی، مشهد، ایران

محمدرضا بهنام

دانشجوی دکتری حسابداری دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران؛ موسسه کیفیت رضوی، مشهد، ایران

امیرحسین محسنی ثانی

دانش آموخته کارشناسی ارشد فلسفه، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، مشهد؛ موسسه کیفیت رضوی، مشهد، ایران