رابطه کیفیت زندگی در مدرسه و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان با توجه به نقش واسطه ای خودپنداره تحصیلی

هدف این پژوهش، رابطه کیفیت زندگی در مدرسه و اشتیاق تحصیلی دانش­آموزان با توجه به نقش واسطه­ای خودپنداره تحصیلی است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش­آموزان پایه پنجم و ششم دبستان شهرستان ثلاث باباجانی (۴۲۰ نفر) بوده است که با توجه به جدول مورگان و با استفاده از روش تصادفی طبقه­ای ۲۰۱ نفر برای نمونه (۹۰ پسر و ۱۱۱ دختر) انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­های کیفیت زندگی در مدرسه، خودپنداره تحصیلی و اشتیاق تحصیلی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم­افزار SPSS  و LISREL استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل داده­ها نشان می­دهد که کیفیت زندگی در مدرسه به صورت مستقیم بر خودپنداره تحصیلی و اشتیاق تحصیلی و به صورت غیرمستقیم از طریق خودپنداره تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی تاثیر دارد. همچنین اثر مستقیم خودپنداره تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی دانش­آموزان معنی­دار شناخته شد. بنابراین برای افزایش اشتیاق دانش­آموزان به تحصیل باید به متغیرهای کیفیت زندگی در مدرسه و خودپنداره تحصیلی توجه کرد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی در مدرسه ، خودپنداره تحصیلی ، اشتیاق تحصیلی