بررسی مقاومت ارقام مختلف بادام نسبت به زنبور مغزخوار بادام Eurytoma amygdali Enderlein (Hymenoptera: Eurytomidae)
محل انتشار: نامه انجمن حشره شناسی ایران، دوره: 42، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 338
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-42-2_001
تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1401
چکیده مقاله:
زنبور مغزخوار بادام،Eurytoma amygdali Enderlein ، یکی از آفات مهم و کلیدی درختان بادام در ایران است. برای انجام این تحقیق، ۷ رقم و ژنوتیپ بادام جدید و نیز رایج در استان آذربایجان شرقی بررسی شدند. نتایج نشان داد که بین ارقام مختلف مورد آزمایش بادام از لحاظ درصد آلودگی به زنبور مغزخوار بادام، اختلاف معنیدار در سطح احتمال یک درصد وجود داشت. ارقام آذر و شکوفه و ژنوتیپ ALC۷۲۱ با میانگین بیش از ۵۰ درصد آلودگی بالاترین درصد آلودگی را در بین ارقام مورد آزمایش داشتند و ارقام فرانیس، سهند، A۲۰۰ و اسکندر با میانگین کمتر از ۱۰ درصد آلودگی دارای کمترین درصد آلودگی به این آفت بودند. بررسی تعداد نیش زنبور در آزمایش آنتیزنوز نشان داد که رقم آذر با میانگین ۹۶/۰±۰۷/۲ دارای بالاترین نیش زنبور و ارقام سهند با میانگین ۴۳/۰± ۶۱/۰ و فرانیس با میانگین ۵۱/۰± ۶۰/۰ دارای کمترین نیش زنبور بودند. بیشترین درصد ریزش میوه در اثر نیش زنبور، در ارقام آذر، شکوفه، اسکندر، فرانیس و ژنوتیپ ALC۷۲۱ با میانگین بیش از ۳۵% و کمترین درصد ریزش میوه در ارقام A۲۰۰ و سهند با میانگین کمتر از ۱۰% بود. نتایج آزمایش بویاییسنجی نشان داد که بیشترین تعداد زنبورهای ماده به ارقام اسکندر، آذر، ALC۷۲۱ و شکوفه و کمترین تعداد زنبور به ارقام سهند و فرانیس جلب شدند. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که ارقام آذر و شکوفه و ژنوتیپ ALC۷۲۱ حساسترین ارقام به زنبور مغزخوار بادام در بین ارقام مختلف مورد آزمایش بادام بودند. ارقام فرانیس و اسکندر علیرغم درصد ریزش بالای میوه در اثر نیش زنبور دارای درصد آلودگی پایین به زنبور مغزخوار بادام در آخر فصل بودند. ارقام سهند و A۲۰۰ با کمترین درصد ریزش میوه در اثر نیش زنبور و نیز کمترین درصد آلودگی به زنبور مغزخوار بادام در آخر فصل مقاومترین ارقام به زنبور مغزخوار بادام بودند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مسعود تقی زاده
مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران
حسین لطفعلی زاده
مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران
داود شیردل
مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران
جلیل دژم پور
مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :