بررسی مقاومت ارقام مختلف بادام نسبت به زنبور مغزخوار بادام Eurytoma amygdali Enderlein (Hymenoptera: Eurytomidae)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 338

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JESI-42-2_001

تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1401

چکیده مقاله:

زنبور مغزخوار بادام،Eurytoma amygdali Enderlein ، یکی از آفات مهم و کلیدی درختان بادام در ایران است. برای انجام این تحقیق، ۷ رقم و ژنوتیپ بادام جدید و نیز رایج در استان آذربایجان شرقی بررسی شدند. نتایج نشان داد که بین ارقام مختلف مورد آزمایش بادام از لحاظ درصد آلودگی به زنبور مغزخوار بادام، اختلاف معنی­دار در سطح احتمال یک درصد وجود داشت. ارقام آذر و شکوفه و ژنوتیپ ALC۷۲۱ با میانگین بیش از ۵۰ درصد آلودگی بالاترین درصد آلودگی را در بین ارقام مورد آزمایش داشتند و ارقام فرانیس، سهند، A۲۰۰ و اسکندر با میانگین کمتر از ۱۰ درصد آلودگی دارای کمترین درصد آلودگی به این آفت بودند. بررسی تعداد نیش زنبور در آزمایش آنتی­زنوز نشان داد که رقم آذر با میانگین ۹۶/۰±۰۷/۲ دارای بالاترین نیش زنبور و ارقام سهند با میانگین ۴۳/۰± ۶۱/۰ و فرانیس با میانگین ۵۱/۰± ۶۰/۰ دارای کمترین نیش زنبور بودند. بیشترین درصد ریزش میوه در اثر نیش زنبور، در ارقام آذر، شکوفه، اسکندر، فرانیس و ژنوتیپ ALC۷۲۱ با میانگین بیش از ۳۵% و کمترین درصد ریزش میوه در ارقام A۲۰۰ و سهند با میانگین کمتر از ۱۰% بود. نتایج آزمایش بویایی­سنجی نشان داد که بیشترین تعداد زنبورهای ماده به ارقام اسکندر، آذر، ALC۷۲۱ و شکوفه و کمترین تعداد زنبور به ارقام سهند و فرانیس جلب شدند. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که ارقام آذر و شکوفه و ژنوتیپ ALC۷۲۱ حساس­ترین ارقام به زنبور مغزخوار بادام در بین ارقام مختلف مورد آزمایش بادام بودند. ارقام فرانیس و اسکندر علیرغم درصد ریزش بالای میوه در اثر نیش زنبور دارای درصد آلودگی پایین به زنبور مغزخوار بادام در آخر فصل بودند. ارقام سهند و A۲۰۰ با کمترین درصد ریزش میوه در اثر نیش زنبور و نیز کمترین درصد آلودگی به زنبور مغزخوار بادام در آخر فصل مقاوم­ترین ارقام به زنبور مغزخوار بادام بودند.

نویسندگان

مسعود تقی زاده

مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران

حسین لطفعلی زاده

مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران

داود شیردل

مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران

جلیل دژم پور

مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، تبریز، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Akrami, F., Kazemi, M.H. & Damnabi, K. (۱۹۸۱) Almond seed ...
  • Ivanov, S. (۱۹۶۰) Eurytoma amygdali Enderlein. in Bulgaria and its ...
  • Jafari Nodooshan, A. & Shamszadeh, M. (۲۰۰۶) Study of Eurytoma ...
  • Khanmohamadi, F., Khajehali, J. & Izadi H. (۲۰۱۶) Biology and ...
  • Lotfalizadeh, H., Avand-Faghih, A., Roshandel, S. & Jafari Nadoshen, A. ...
  • Roshandel, S. & Noorbakhsh, S. H. (۲۰۰۵) The effect of ...
  • Talhouk, A. S. (۱۹۷۷) Contribution to the knowledge of almond ...
  • نمایش کامل مراجع