ارزیابی عملکرد مزرعه ای ماشین های برداشت مکانیزه بقایای ذرت دانه ای به منظور تغذیه دام

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 125

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MAM-11-3_005

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1401

چکیده مقاله:

در کشور ما کشاورزان بعد از برداشت ذرت دانه ای معمولا با مشکل بقایای آن روبرو می باشند. این بقایا به صورت سوزاندن، چرا دادن و خارج کردن از مزرعه تا حدودی کنترل می شوند. همچنین وجود بقایای به جامانده بعد از عملیات خاک ورزی، مشکلات عدیده ای (مصرف زیاد بذر) را برای کاشت محصول بعدی (معمولا گندم) با ماشین خطی کار به دنبال دارد. بنابراین پژوهش حاضر باهدف انتخاب ماشین مناسب برداشت مکانیزه بقایا و تعیین ارزش غذایی آن ها برای تغذیه دام انجام گرفت. پارامترهای عملکردی ماشین ها، مقدار و عملکرد بقایای برداشت شده در واحد سطح اندازه گیری شد. پارامترهای ارزیابی شده در آزمایشگاه شامل؛ میزان ماده خشک و ترکیب شیمیائی آن ها، پروتئین خام، خاکستر، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی (ADF)، دیواره سلولی (NDF)، لیگنین، قابلیت هضم انجام شد. نمونه ها تجزیه فیزیکی شده و میزان رطوبت آن ها (ساقه، برگ و گل آذین) اندازه گیری شد. نتایج تجزیه مرکب دو سال نشان داد ماشین های ساقه کن و موور به ترتیب ۲/۶۹۹۴ و ۲/۶۴۲۶ کیلوگرم بر هکتار، بیشترین میزان برداشت کلی بقایا را به خود اختصاص داده و ازنظر معنی داری مرتبه اول شد. ماشین ساقه خردکن (۴/۲۳۶۲ کیلوگرم بر هکتار) در مرتبه بعدی قرار داشت. بالاترین ظرفیت مزرعه ای برای ماشین ساقه کن (۸۶/۰ هکتار بر ساعت) بوده و ماشین-های موور و ساقه خردکن به ترتیب ۵۴/۰و۴۳/۰ هکتار بر ساعت در مراتب بعدی بودند. نتایج تجزیه مرکب برای عملکرد میزان پروتئین خام و انرژی قابل متابولیسم بقایای برداشت شده توسط ماشین های ساقه کن، موور و ساقه خردکن با احتساب ۹۹ درصد اطمینان معنی دار بوده و به ترتیب ۵/۳۵۹، ۴/۳۱۱ و ۴/۱۴۱ کیلوگرم بر هکتار و ۷/۱۸۹۹۶، ۷/۱۶۸۴۱ و ۶/۹۵۶۹ مگا کالری بر هکتار (بر اساس ماده خشک) بود. همچنین عملکرد مواد مغذی بقایای ذرت دانه ای در برگ بیشتر از ساقه و ساقه بیشتر از گل آذین حاصل شد. بنابراین، ماشین ساقه کن عملکرد بهتری نسبت به سایر ماشین های برداشت بقایا دارا بود.

نویسندگان

ابولفضل عباسی

مربی پژوهشی بازنشسته موسسه تحقیقات علوم دامی کشور