رابطه بین حافظه فعال، میزان اضطراب و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین ظرفیت حافظه فعال، سطح اضطراب و پیشرفت تحصیلی انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، کلیه دانش-آموزان پایه یازدهم دوره متوسطه دوم شهر زنجان به تعداد ۱۴۵۸ است. حجم نمونه با استفاده از جدول کریسی و مورگان، ۳۰۴  نفر برآورد شد. این تعداد نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به صورت تصادفی انتخاب شد. در این پژوهش از آزمون حافظه فعال دانیمن و کارپنتر (۱۹۸۰) و مقیاس خود سنجی اضطراب زونگ (۱۹۷۰) به عنوان ابزار پژوهش، استفاده شد. از معدل پایان سال تحصیلی دانش-آموزان نیز به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده های جمع-آوری شده، علاوه بر شاخصهای آمار توصیفی، از طریق اجرای آزمون آماری معنی دار بودن ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون چند متغیره تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد بین ظرفیت حافظه فعال، سطح اضطراب و پیشرفت تحصیلی رابطه معنی دار وجود دارد. یافته های جانبی پژوهش نشان داد، بین پیشرفت تحصیلی، سطح پردازش و میزان اندوزش و بین سطح اضطراب، سطح پردازش و میزان اندوزش رابطه معنی دار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد بین متغیر های پیش بینی کننده اضطراب و حافظه فعال، توان  پیش بینی متغیر پیشرفت تحصیلی را دارند.

کلیدواژه ها:

حافظه فعال ، پیشرفت تحصیلی ، اضطراب ، مدرسه ، دانش آموز