ارزیابی تثبیت بیولوژیک نیتروژن برخی جدایه های ازتوباکتر در محیط کشت جامد و مایع LG به روش کجلدال

روش های مختلفی برای اندازهگیری تثبیت بیولوژیک نیتروژن وجود دارد که عمدتا شامل سنجش احیا استیلن، بکارگیری نیتروژن نشان دار و روش اختلاف نیتروژن می باشند. دقت و حساسیت این روش ها متفاوت است، ولی مقدور نبودن بعضی از این روش ها در همه آزمایشگاه ها ایجاب می نماید که از روش های ساده تر برای ارزیابی مقدار تثبیت نیتروژن استفاده نمود، هرچند برخی از این روش ها دقت کمتری دارند. در این تحقیق میزان تثبیت نیتروژن تعدادی جدایه باکتری از جمله جنس ازتوباکتر به روش کجلدال مورد آزمایش قرار گرفت. تعداد ۲۲ جدایه باکتریایی برای انجام آزمایش استفاده شدند. جدایههای مورد آزمون در محیط کشت جامد و مایع LG کشت داده شده و تثبیت نیتروژن در کشت‎های جامد و مایع اندازه گیری شد. نتایج حاصل از هضم، تقطیر و تیتراسیون (کجلدال) نمونه‎های رشد یافته بر محیط کشت جامد نشان داد بیش‎ترین میزان تثبیت نیتروژن در جدایه‎های ۱۴SP-Ш و ۱۴SP۲-۱ به ترتیب برابر با ۱۰/۲۶۱ و ۶۴/۲۵۸ میکروگرم بر گرم محیط کشت و در ته‎نشست محیط کشت مایع در جدایه ۱۴SP-Ι، برابر با ۸۰ میکروگرم در میلی‎لیتر به دست آمد. نتایج حاصل از محیط کشت مایع و جامد بیانگر این است که بیش ترین میزان نیتروژن در جدایه‎های ۱۴SP-Ι و ۱۴SP۲-۱ متعلق به ازتوباکترکروکوکوم، سودوموناس ۳۵SP-۲، و اکروموباکتر ۱۴SP-Ш می‎باشد. نتایج به دست آمده در هر دو محیط کشت جامد و مایع همبستگی بالایی (**۶۹/۰=r) را نشان داد. به نظر می‎رسد، استفاده از این روش برای غربالگری باکتریهای کارآمد در تثبیت نیتروژن می تواند مورد استفاده قرار گیرد و از میان جدایه های مورد آزمون می توان سویه های ۱۴SP-Ι، ۱۴SP-Ш، ۱۴SP۲-۱، ۳۵SP-۲ و ۴۴SP-۲ را برای انجام آزمایش‎های گلخانه ای و مزرعه ای پیشنهاد نمود.

کلیدواژه ها:

ازتوباکتر ، تثبیت نیتروژن ، روش اختلاف ، محیط فاقد نیتروژن