تحلیل فرهنگسرا نیاوران با رویکرد پدیدارشناسی حواس یوهانی پالاسما

تغییر بنیادین در تعریف سوژه و اولویت بودن انسان در بینش دکارتی منجر به نادیده گرفتن غنا و پیچیدگی اندیشه نمادین و جوهر معنایی پدیدارها گردید . لذا روش پدیدارشناسی به دنبال پژوهش و آگاهی مستقیم نسبت به تجربیات و پدیدارهایی است . نگارنده این پژوهش به دنبال تحقق رویکرد پدیدارشناسی در معماری می باشند، یعنی پدیدارشناسی بر پایه نگاه و مطالعات توصیف بدون پیش داوری بر پدیده ها به منظور رسیدن به آگاهی و به بیان دیگر آشکار ساختن جوهره پدیده ها و بازگشت به ماهیت آنها تا با بررسی تحقیق های انجام شده در این حوزه و کسب معیارهای تحقق پدیدارشناسی در عمل و خلق فضا و بررسی آن در فرهنگسرای نیاوران ( اثر کامران دیبا ) میزان تاثیرپذیری آن از پدیدارشناسی، به درک هر چه بهتر این فلسفه در عمل منجر گردد . یوهانی پالاسما را باید یکی از تاثیرگذارترین چهره هایی دانست که آثار نظری و عملی او سهم بسزایی در بسط و گسترش گفتمان پدیدارشناسی در معماری ایفا نموده است . به طورکلی پالاسما، بیشتر متاثر از موریس مرلوپونتی و فلسفه دریافت او و نیز پدیدارشناسی باشلار است . اگرچه نیم نگاهی نیز به هوسرل و هایدگر دارد.

کلیدواژه ها:

پدیدارشناسی ، معماری معاصر ، تجربه مکان ، ادراک چند حسی ، فرهنگسرا نیاوران