شناسایی خودکار درزه های توده سنگ با ترکیب اطلاعات تکنیک های آشکارسازی کنی و ماکزیمم سازی تابع هدف

در مهندسی زمین شناسی بدست آوردن خصوصیات گسستگی ها از اهمیت به سزایی برخوردار است. جمع آوری این اطلاعات اغلب وقت گیر بوده و در بعضی از مواقع به دلیل عدم دسترسی آسان به توده سنگ خطرناک یا غیرممکن است. در این پژوهش با استفاده از تکنیک های پردازش تصاویر دیجیتال، روشی خودکار برای شناسایی درزه های توده سنگ ارائه می شود که علاوه بر افزایش سرعت و کاهش خطای انسانی، محدودیت عدم دسترسی به توده را نیز از بین می برد. در روش پیشنهادی، ابتدا با استفاده از فرایند یکنواخت سازی هیستوگرام و اعمال فیلترهای هموارسازی به تصویر، شدت روشنایی تصویر اصلاح شده و شکاف های ریز موجود از بین می روند. سپس با اعمال آشکارسازی کنی، لبه های موجود آشکار می شود. همچنین با استفاده از روش ماکزیمم سازی تابع هدف، راستای لبه ها آشکارسازی شده و نهایتاً با بکارگیری روشی ابداعی اطلاعات حاصل از موقعیت و راستای لبه ها ترکیب می شوند تا خطوط موجود در تصویر شناسایی شده و محل درزه ها تعیین شود.

کلیدواژه ها:

درزه نگاری ، آشکارساز لبه ، ماکزیمم سازی تابع هدف ، آشکارساز خط