واکنش مورفوفیزیولوژیکی گشنیز (Coriandrum sativum L.) به محلول پاشی نانوکلات آهن و نانو کلات روی

پژوهش حاضر بهمنظور ارزیابی تاثیر محلول پاشی تیمارهای نانوکلات های آهن و روی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با ۹ تیمار شامل شاهد، چهار غلظت نانوکلات آهن (۵/۰، ۱، ۵/۱ و ۲ گرم بر لیتر) و چهار غلظت نانوکلات روی (۵/۰، ۱، ۵/۱ و ۲ گرم بر لیتر) و در ۳ تکرار بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه گشنیز در سال ۱۳۹۹-۱۳۹۸ انجام شد. نتایج نشان داد، بیشترین میزان کلروفیل a، کلروفیل کل و کاروتنوئید در تیمار ۲ گرم بر لیتر نانوکلات آهن و بیشترین میزان کلروفیل b در تیمارهای ۲ گرم بر لیتر نانوکلات آهن و ۲ گرم بر لیتر نانوکلات روی حاصل شد. بیشترین سطح برگ در تیمار ۲ گرم بر لیتر نانوکلات آهن با میزان ۳۲۳۰ سانتی متر مربع در بوته حاصل شد. بیشترین تعداد چتر در تیمار ۲ گرم بر لیتر نانوکلات آهن با میزان ۳۳/۲۵ عدد در بوته مشاهده شد. بیشترین ارتفاع گیاه در تیمار ۲ گرم بر لیتر نانوکلات روی به دست آمد. بیشترین تعداد شاخه فرعی گیاه در تیمارهای ۲ گرم بر لیتر نانوکلات آهن و روی با میزان ۳۳/۱۱ عدد در بوته حاصل شد. بیشترین وزن هزار دانه و بیشترین تعداد بذر در چتر در تیمارهای ۲ گرم بر لیتر نانوکلات روی و ۲ گرم بر لیتر نانوکلات آهن اندازه گیری داده شد. بر اساس نتایج به دست آمده محلول پاشی تیمارهای نانوکلات آهن و روی بر خصوصیات گیاه دارویی گشنیز تاثیر داشت. در بین غلظت های مورد بررسی غلظت ۲ گرم بر لیتر نانو کلات آهن و روی بیشترین تاثیر را در صفات مورد بررسی نشان داد.

کلیدواژه ها:

گیاه دارویی ، وزن هزار دانه ، رنگدانه های فتوسنتزی ، کودهای نانو ، سطح برگ