آموزش و تغییر فرهنگ ترافیکی پیش نیاز حرکت بسوی حمل و نقل پایدار شهری

روند سریع توسعه شهرنشینی و افزایش سرانه مالکیت خودرو در شهرهای بزرگ منجر به افزایش تقاضا برای ایجاد امکانات حمل و نقل گردیده است. ترافیک، افزایش قابل توجه زمان جابجایی، افزایش مصرف منابع انرژی، افزایش خسارت های مادی و معنوی ناشی از تصادفات، آلودگی صدا و نزدیک شدن میزان آلودگی هوا به مرزهای تهدید سلامت انسانی ازتبعات سیستم حمل و نقل ناپایدار در مناطق شهری بوده و بعنوان یک چالش مهم در شهرهای ایران مطرح می باشد. پایداری تنها با ایجادتغییرات در طراحی، استفاده از تکنولوژی های نوین یا مدیریت های موازی در بخش ترافیک شهری حاصل نمی شود بلکه با تغییرات درنگرش و نحوه تفکرنسبت به شناخت و ارزشیابی راهکارهای ممکن برای حل مشکلات حمل و نقل ایجاد می گردد. سیستم حمل و نقل پایدار نیازمند فعالیت های بیش از کنترل آلودگی هوا، ترافیک یا کاهش مصرف سوخت است. برای دستیابی به یک سیستم حمل و نقل کارا و پایدار تغییر فرهنگ و نگرش ترافیکی تمامی عوامل اثر گذار وذینفعان در این سیستم از طریق آموزش برنامه ریزی شده، فراگیر و مستمرتنها راه منحصر بفردی است که شهرهای بزرگ کشورمان ایران را از این چالش بزرگ نجات می دهد.

کلیدواژه ها:

سیستم های حمل ونقل پایدار ، تغییر فرهنگ ترافیکی ، آموزش.