رابطه هوش اخلاقی ومهارت های اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دبیرستان های عشایری شیراز

هدف این پژوهش بررسی رابطه هوش اخلاقی و مهارت های اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دبیرستان های عشایری شیراز که در سال تحصیلی ۹۳-۹۲ مشغول به تحصیل بوده تشکیل داده است تعداد آن شامل ۹۰۰ نفر بوده و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۲۶۹ نفر برآورد و به شیوه نمونه گیری صورت تصادفی طبقه ای انتخاب گردیده است. از سه پرسشنامه هوش اخلاقی، مهارت های اجتماعی ماتسون و عملکرد تحصیلی فام وتیلور استفاده گردیده و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی مانند فراوانی، درصد و نمودار و روش های آمار استنباطی مانند همبستگی، رگرسیون، تی نمونه های مستقل و تحلیل واریانس تحلیل گردید. یافته های پژوهش نشان داد بین هوش اخلاقی و مهارت اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معنی دار وجود دارد.بین ابعاد هوش اخلاقی به جز راستگویی با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. همچنین بین ابعاد مهارت اجتماعی (مهارت اجتماعی مناسب، رفتارهای غیر اجتماعی، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی، برتری طلبی، اطمینان زیاد به خویشتن داشتن و رابطه با همسالان) با عملکرد رابطه معنی دار وجود دارد. اما رابطه بین دو بعد رفتارهای غیر اجتماعی، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی با عملکرد تحصیلی معنی دار ولی منفی می باشد مدل تاثیرهوش اخلاقی و مهارت های اجتماعی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان معنی دار بود . ضرایب بتا نیز نشان داد که هوش اخلاقی و مهارت های اجتماعی پیش بینی کننده معنی داری برای عملکرد تحصیلی دانش آموزان بودند و مهارت اجتماعی تاثیر بیشتری را بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، مهارت های اجتماعی ، عملکرد تحصیلی دانش آموزان