مقایسه عملکرد روشهای فلوتاسیون استاندارد و بیوفلوتاسیون با استفاده از باکتری های هالوفیل در بازداشت پیریت و استحصال کالکوپیریت

در این تحقیق چهار نوع باکتر ی هالوفیل به عنوان بازداشت کننده زیستی پیریت مورد مطالعه قرار گرفته اند وآزمایش های فلوتاسیون با استفاده از سلول فلوتاسیون آزمایشگاهی انجام شده اند. نشان داده شد که هر چهارنوع باکتری می توانند پیریت را نسبت به حالت استاندارد بهتر بازداشت کنند. همچنین باکتری هایAlkalibacillus almallahensis ، Halobacillus sp. و Alkalibacillus sp. عملکرد بهتری با مقدار بازیابی بهترتیب ۲۲ ، ۷ / ۵ و ۸ / ۲۰ درصد داشتند. از سوی دیگر تاثیر عملکرد این سه باکتری بر روی فلوتاسیونکالکوپیریت نیز به ترتیب برابر با ۷ / ۶۹ ، ۸ / ۵۴ و ۴ / ۶۷ بود که نشان دهنده انتخاب پذیری بالای این باکتری ها درعمل فلوتاسیون می باشد. همچنین با توجه به اینکه مقدار عیار کالکوپیریت در تست های بیوفلوتاسیون بااستفاده از باکتری های هالوفیل از عیار آن در تست های فلوتاسیون استاندارد بیشتر بود ، میتوان نتیجه گرفتاستفاده از این باکتری ها می تواند بر بهبود راندمان عملیات اثر چشمگیری داشته باشد. از سوی دیگر باکتری هایهالوفیل به دلیل استفاده از آب شور دریا به عنوان واسطه انتخابی برا ی فلوتاسیون به جای آب شیرین آشامیدنیمی توانند باعث صرفه جویی چشمگیری در هزینه های عملیاتی شوند.

کلیدواژه ها:

فلوتاسیون استاندار د ، بیوفلوتاسیون ، باکتری های هالوفیل ، بازداشت پیریت ، استحصال کالکوپیریت .