تعیین تاثیر گروه درمانی وجودی بر کیفیت زندگی جنسی همسران مردان نابارور

ناباروری یک بحران در زندگی افراد ایجاد میکند که میتواند پیامد های روانشناختی زیادی داشته باشد و یکی ازین پیامد ها کاهش کیفیت زندگی جنسی است ، از آنجایی که همسران مردان نابارور در بسیاری از حیطه ها از جمله حیطه جنسی به اندازه زنان نابارور دچار استرس میباشند.این مطالعه با هدف بررسی تاثیر گروه درمانی وجودی بر کیفیت زندگی جنسی همسران مردان نابارور انجام شده است این کارآزمایی بالینی با (IRCT۲۰۲۱۰۱۱۷۰۵۰۰۶۰N۱) در سال ۱۴۰۰ بر روی ۹۶ زن مبتلا به ناباروری اولیه که همسرانشان عامل ناباروری آنها بودند در شهرستان شاهرود انجام شد. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. هشت جلسه گروه درمانی وجودی برای گروه مداخله انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل تمایل به شرکت در پژوهش، سن ۲۰ تا ۴۵سال، داشتن حداقل یک سال ناباروری اولیه در زوجین، ناباروری صرفامردانه ، زنانی که تا کنون صاحب فرزند نشده اند (از ادواج گذشته ام فرزندی ندارند)، حداقل سطح تحصیلات سیکل، حضور همسر حدقل سه روز در هفته بدلیل سنجش کیفیت زندگی جنسی و معیارهای خروج شامل سابقه اختلالات حاد روانپزشکی و وجود مشکل و اختلال جنسی شناخته شده در مردان و زنان بود.پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی قبل و بعد از مداخله توسط دو گروه تکمیل شد. مشاوره گروه درمانی وجودی توانست کیفیت زندگی جنسی همسران مردان نابارور را به طور معناداری (p<۰.۰۰۱) افزایش دهد و میتواند بعنوان یک روش موثر برای افزایش کیفیت زندگی جنسی در مراکز درمان ناباروری و هم چنین در دادگاه های خانواده زوجین که بعلت ناباروری قصد طلاق دارند استفاده شود.

کلیدواژه ها:

جنسی ، درمان وجودی ، ناباروری ، مردان.