اثر برخی فعالیت های آگروتکنیکی بر تولید علوفه و توزیع ماده ی خشک تریتیکاله (X Triticosecale Wittmack)

به منظور بررسی اثر کود زیستی و شیمیایی بر عملکرد و انتقال مواد فتوسنتزی تریتیکاله در شرایط دیم، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در دو سال زراعی (۱۳۹۴ و ۱۳۹۵) اجرا شد. عوامل مورد آزمایش شامل کود زیستی (فاکتور اصلی) در پنج سطح، شاهد (عدم مصرف)، ازتوبارور-۱، میکوریزا، فسفات بارور-۲، پتا بارور-۲ و کود شیمیائی نیتروژن (فاکتور فرعی) (منبع اوره) در چهار سطح، شامل، شاهد، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ کیلو گرم در هکتار در نظر گرفته شد. در این آزمایش، تلفیق کود زیستی-شیمیایی، عملکرد علوفه و انتقال مواد را افزایش داد. عمکرد علوفه خشک در ترکیب ۱۰۰ و ۱۵۰ کیلو گرم در هکتار کود اوره با کودهای زیستی نسبت به شاهد، به ترتیب ۵۴۲۸، ۵۶۶۸ و ۳۵۲۸ کیلوگرم درهکتار بود. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین انتقال مواد فتوسنتزی از اندام رویشی به دانه (انتقال ماده خشک، سهم انتقال ماده خشک به دانه، میزان انتقال ماده خشک از ساقه) ۶/۶۳۴ گرم/گیاه و ۱۲۱ درصد، تغییر می یابد. نتایج کلی نشان داد که در شرایط دیم، کاربرد توام کود زیستی با اوره در زمان کاشت، عملکرد مطلوب تریتیکاله را سبب خواهد شد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: انتقال مجدد ، تریتیکاله ، کود زیستی و شیمیائی ، ماده خشک