تاثیر زمان محلول پاشی و نوع کود مایع بر عملکرد کمی و کیفی راتون برنج (رقم طارم)

به منظور بررسی تاثیر زمان محلول پاشی و نوع کودهای مایع مصرفی بر عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات کیفی راتون برنج رقم طارم، آزمایش مزرعه ای به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۱۳۸۹ در موسسه تحقیقات برنج کشور- معاونت مازندران اجرا شد. تیمار زمان مصرف کودهای مایع در سه سطح: پنجه زنی+ خوشه دهی، خوشه دهی+ گلدهی و پنجه زنی+ خوشه دهی گلدهی به عنوان کرت اصلی و نوع کود مایع در هفت سطح: بیوفول پتاسیم، بیوفول فسفر، کود رشد مخصوص برنج، روی مهروزان، میکروکامل مهرورزان، بیوفول پتاسیم+ بیوفول فسفر و شاهد و بدون مصرف کود به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که زمان مصرف کود تاثیر معنی داری بر عملکرد و اجزای عملکرد و همچنین خصوصیات کیفی دانه نداشت. نوع کود مایع، تاثیر معنی داری بر تعداد پنجه در کپه، درصد پوسته، طول دانه پس از پخت و محتوای آمیلوز داشت. همچنین برهمکنش نوع و زمان مصرف کود فقط بر طول دانه پس از پخت معنی دار شد. حداکثر تعداد پنجه با مصرف بیوفول پتاسیم+ بیوفول فسفر حاصل شد. کمترین درصد پوسته برنج (۶۷/۱۸ درصد) و بیشترین محتوای آمیلوز دانه (۵۶/۲۱ درصد) با مصرف بیوفول فسفر به دست آمد. همچنین طویلترین دانه پس از پخت با مصرف بیوفول فسفر در زمان پنجه زنی+ خوشه دهی با ۹۷/۱۲ میلی متر حاصل شد. بنابراین می توان کود بیوفول فسفر را به عنوان بهترین تیمار کودی برای افزایش کیفیت محصول راتون برنج در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

آمیلوز ، اجزای عملکرد ، بیوفول فسفر ، طول دانه ، محلول پاشی