تنوع گونه ای مگس های پارازیتوئید خانواده Tachinidae (Diptera) در چند زیستگاه از استان مازندران

در پژوهش حاضر، فراوانی و شاخص های تنوع گونه ای مگس های خانواده Tachinidae در هفت منطقه از استان مازندران در سال ۱۳۹۰، بر اساس نمونه برداری های مستمر و منظم و با استفاده از تله مالیز ارزیابی شد. در مجموع تعداد ۲۸۰ نمونه از ۴۸ گونه، ۳۸ جنس و چهار زیرخانواده از این خانواده در استان مازندران جمع آوری و شناسایی شدند. گونه های زیرخانوادهTachininae بیشترین فراوانی را در مناطق مورد مطالعه داشته و پس از آن زیرخانواده Phasiinae قرار دارد. زیرخانواده های Exoristinae با ۱۶ گونه و ۱۵ جنس و Tachininae با ۱۴ گونه و ۱۲ جنس، بیشترین تعداد گونه و جنس را در این بررسی داشتند. از تعداد ۴۸ گونه جمع آوری شده در استان مازندران، ۲۶ گونه تک نمونه بودند.از نظر شاخص های تنوع گونه ای سیمپسون و شانون-واینر بین مناطق مورد بررسی اختلاف معنی داری در سطح احتمال ۵٪ مشاهده شد. منطقه گزناسرا که مرتفع ترین منطقه مورد بررسی با پوشش گیاهی متنوع بود، بیشترین مقادیر شاخص های غنای گونه ای و تنوع گونه ای را در بین مناطق مورد مطالعه به خود اختصاص داد و پس از آن منطقه تنگه واز (با پوشش درختان جنگلی) قرار داشت. کمترین مقادیر شاخص های تنوع و غنای گونه ای و بیشترین ضریب یکنواختی پیلو-جی متعلق به منطقه جوربند بود که در نزدیکی دریا واقع شده و پوشش گیاهی آن عمدتا شالیزار بود. همچنین بین شاخص های تنوع گونه ای و ارتفاع از سطح دریا، همبستگی مثبتی وجود داشت.

کلیدواژه ها:

دشمنان طبیعی ، فون ، فراوانی نسبی ، غنای گونه ای