نگرشی بر بحران تجدد گرایی در معماری اسلامی دوره قاجار

معماری نمودی کالبدی از فرهنگ هر جامعه می باشد که در طول تاریخ هم متاثر از تعاملات فرهنگی ،تغییرات سیاسی و اصلاحات اجتماعی بوده و هم بر الگوهای رفتاری افراد جامعه تاثیرگذار بوده است . در دوره قاجار به دلیل شرایط حاکم ضرورت درک دنیای جدید، از دوران مدرن خود را بیش از پیش نشان داد. معماران این دوره دنباله رو معماران صفوی بودند اما در برخورد با اروپای قرن۱۹ دچار شیفتگی ظاهری شدند. در این دوره ایران با توجه به شرایط اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی ، با الگو برداری از غرب معاصر به ویژه در سیستم آموزشی در پی جبران جاماندگی بر آمد. معماری سنتی ایران در این دوره تحت تاثیر اندیشه های تجدد طلبان دستخوش تغییرات فراوانی شد. تحولات به وجود آمده از سویی خواهان حفظ کهن الگو ها بود و از طرفی توان مقابله با فریبندگی ظاهر معماری غرب را نداشت . به همین جهت سعی شد تا زمینه های تجدد ضمن حفظ مبانی نظری بومی در کنار عناصر وارداتی فراهم شود. هدف از این تحقیق بررسی معماری اسلامی دوره قاجار تحت تاثیر اندیشه تجدد طلبان می باشد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت تحلیلی و توصیفی بوده و روش گرد آوری داده ها به صورت اسنادی و کتابخانه ای بوده است . نتایج حاصل نشان می دهد شرایط تجدد گرایی منجر به ظهور یک معماری تقلیدی شد که تحت تاثیر معماری غرب قرار گرفت و زمینه برای ایجاد بحران هویت در فرهنگ و معماری فراهم گردید.

کلیدواژه ها:

اندیشه ، تقلید ، تجددطلبی ، معماری اسلامی قاجار.