بررسی تجربی خواص چسبندگی بهینه برای امولسیون های آنیونی در حوزه تعمیر و نگهداری جاده

امولسیون های آنیونی به طور گسترده در آمریکای شمالی در حوزهی تعمیر و نگهداری جاده ها استفاده می شود اما در اروپا به ندرت از آن بهره می گیرند. استفاده از امولسیونهای آنیونی زمانی سودمند است که سنگدانه ها بیش از حد گرد و غبار داشته باشند و هزینه شستشوی آنها برای برآورده کردن نیازها دارای صرفه اقتصادی نباشد. با این حال سازگاری امولسیون های آنیونی از نظر چسبندگی ، با انواع خاصی از سنگدانه ها بطور محدود گزارش شده است . این مقاله نتایج یک مطالعه تجربی را ارائه می کند که برای بررسی تاثیر کانی شناسی سنگدانه ها بر میزان چسبندگی و پیوند بین سنگدانه و قیر با استفاده از امولسیونهای قیر آنیونی و کاتیونی و همچنین قابلیت توسعه آنها است . همچنین این مقاله نتایج استفاده از عوامل چسبنده را برای امولسیونهای آنیونی با تنظیم سریع مورد استفاده در زمینه چیپ سیل ۱ارائه می کند. برای این منظور، درجه چسبندگی بین امولسیون های مورد استفاده و طیف وسیعی از سنگدانه ها انتخاب شده و با استفاده از یک سری تست های سنجش چسبندگی قیر در آزمایشگاه که مطابق با استانداردهای بین المللی است ، اندازهگیری شد. کار آزمایشگاهی این موضوع را تایید کرد که میزان چسبندگی بین سنگدانه و امولسیون تا حد زیادی با کانی شناسی سنگدانه ها و بویژه برهم کنش الکترواستاتیکی مرتبط با یک امولسیون مشخص می شود. نتایج به دست آمده نشان داد که وقتی یک سنگدانه با یک امولسیون دارای بار سطحی مخالف ترکیب می شود، میزان چسبندگی بالاتری حاصل می شود. نتایج آزمایشات بیشتر این موضوع را نشان می دهد که افزودن عوامل چسبنده از نوع آمین به امولسیون آنیونی می تواند به طور قابل توجهی درجه چسبندگی آن را با سنگدانه هایی که دارای بار سطحی منفی هستند، بهبود بخشد.