ارائه راهبردهای زیست پذیری اقتصادی با رویکرد رقابت پذیری شهری (مطالعه موردی : شهر قائمشهر)

بعد اقتصادی زیست پذیری ، از مهم ترین ابعاد تاثیرگذار بر کیفیت زندگی شهری و ارتقای آن می باشد. تاکید بر این بعد خاص زیست پذیری به همراه تقویت جریان رقابت پذیری که با هدف کاهش نابرابری و تقویت توان موجودیت شهرها مبتنی بر ویژگی های خاص قانونی ، سیاسی ، بومشناختی ، اجتماعی و اقتصادی موجبات توسعه شهری را فراهم می کند است . هدف این پژوهش ارائه راهبردهای زیست پذیری اقتصادی با رویکرد رقابت پذیری شهری است . برای انجام این مقاله از رویکردی کیفی کمی بهره گرفته شده است . در بخش نخست با مطالعه میدانی و کتابخانه ای (اسناد فرداست ، طرحها و برنامه ها )، عوامل و پیشرانهای کلیدی توسط کارشناسان حوزه (دلفی ) به وسیله نرم افزار وزن دهی ، اوزان استخراج و ابعاد شناسایی و سپس به کمک نرم افزار Meta-SWOT، ۱۲ عامل اثرگذار بر جریان زیست پذیری اقتصادی در افق زمانی ۱۴۱۰ تعیین و مجددا به روش دلفی در اختیار صاحب نظران قرار گرفت . پس از طی مراحل و جمع بندی نهایی ، نتایج گویای این واقعیت است که شهر ساری با وزن نرمال شده ۴۰,۲ با بزرگترین رقیب در منطقه برای قائمشهر به شمار می رود. پس از ساری ، شهر آمل با وزن استاندار شده ۳۳,۲، بابل با ۶۹,۳، قائمشهر با وزن ۲۸,۲، نکا با وزن ۷۹,۱، بابلسر با وزن ۶۸,۱ و در مرتبه آخر چالوس با وزن استاندارد شده ۵۲,۱ به ترتیب رقبای بعدی به شمار می روند. نتایج نشان می دهند که تقویت سطوح دسترسی ، شناسایی تبلیغات و افزیش سرمایه گذاری دولتی ، توسعه نیروی انسانی توانمند و مشارکت اجتماعی از مهمترین عوامل دستیابی به اهداف قابل تعریف است ؛ در میان عوامل محیطی موثر خارج از کنترل رقابت پذیری ؛ فقدان توسعه کالبدی ، عدم استفاده از استعددهای شهر و منطقه در راستای شهر خلاق و عدم ثبات اقتصادی است که همان عوامل تعیین شده توسعه درونزا، منابع قابلیت هایی هستند. در حقیقت نتایج گویای این واقعیت است که پیوند تامی بین منابع و قابلیت های تعیین شده با عوامل کلان محیطی خارج وجود دارد. حلقه مشترک و مفقوده در تمامی این فرآیند در درجه اول سرمایه گذاری دولت و بخش خصوصی است که به عنوان مهم ترین عوامل رقابت پذیری عمل کرده اند.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری ، رقابت پذیری ، برنامه ریزی راهبردی ، سناریو ، قائمشهر.