جدول زندگی و نرخ شکارگری کنه یGaeolaelaps aculeifer Raumilben (Acari: Laelapidae) با تغذیه از پشه ی قارچ خوار Lycoriella auripila Winnertz (Dip: Sciaridae)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 115

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARPP-7-2_006

تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401

چکیده مقاله:

چکیده نرخ شکارگری یکی از پارامتر­های مهم در تعیین کارایی یک شکارگر و انتخاب دشمن طبیعی مناسب می­باشد. کنه­ی­ Gaeolaelaps aculeifer Raumilben  از شکارگر­های مهم خاک­زی است که  نقش مهمی در کنترل و کاهش جمعیت عوامل گیاه­خوار خاک­زی دارد. از اینرو نرخ شکارگری و پارامتر­های جدول زندگی کنه­ی G. aculeifer در تغذیه از لارو سن دو پشه قارچ­خوارWinnertz Lycoriella auripilla در شرایط آزمایشگاهی با دمای ۱±۲۵ درجه­ی سلسیوس و رطوبت نسبی ۱۰±۷۵ درصد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نرخ شکارگری نشان داد که کنه در مرحله­ی لاروی فاقد تغذیه، ولی در مراحل  پوره­ی سن اول و دوم تغذیه کرده و میزان تغذیه آن به ترتیب ۱/۰±۵۶۶/۲ و ۱۳/۰±۶/ ۶ عدد بود. میزان شکارگری کنه­ی نر و ماده به ترتیب ۹۵/۱±۳۸/۱۴۹ و ۹۹/۵±۳۸/۳۸۱ به دست آمد. نرخ شکارگری کل با تغذیه از لارو سیارید ۵۴/۱۵±۶۶/۲۱۴ محاسبه شد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) ۰۰۸۹/۰±۱۷/۰ بر روز، نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) ۰۱/۰±۱۹/۱، میانگین طول دوره­ی نسل (T) ۳/۰± ۹۵/۱۸ روز و نرخ خالص تولید مثل (R۰) ۹۴/۳±۲۷/۳۰ و طول دوره­ی پیش از بلوغ با تغذیه از لارو سیارید ۱/۰±۵/۱۱ روز به دست آمد. بیشترین طول عمر کنه­های نر و ماده تغذیه کرده از لارو سیارید به ترتیب ۷۹ و ۹۳ روز بود. طول دوره­­ی پیش از تخم­ریزی روی لارو سیارید ۱۶/۰±۳۹/۳ روز و زادآوری کل با تغذیه از لارو سیارید برابر با ۰۳/۲±۶۹/۷۱ تخم محاسبه شد. لذا G. aculeifer می­تواند عامل مناسبی برای کاهش جمعیت لارو­های سیارید باشد و به عنوان عامل مهارزیستی  در کنترل تلفیقی این آفت مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

واژه­ های کلیدی: پشه سیارید ، نرخ خالص شکارگری ، ارزش تولید مثلی ، کنه­ی شکارگر

نویسندگان

بهاره آصف پور

کارشناس ارشد گروه گیاهپزشکی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان.

محمد خانجانی

به ترتیب استاد و دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان.

حسین مددی

به ترتیب استاد و دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • امین، م­ر، خانجانی، م و ظهیری، ب. ۱۳۹۳. پارامترهای جدول ...
  • Al-Amidi AHK, Dunne R and Downes MJ. ۱۹۹۱. Parasitus bituberosus ...
  • Barker PS. ۱۹۶۸. Note on the bionomics of Haemogamasus pontiger ...
  • Brødsgaard HF, Sardar MA and Enkegaard A. ۱۹۹۶. Prey preference ...
  • Cabrera AR, Cloyd RA and Zaborski ER. ۲۰۰۵. Development and ...
  • Chi H. ۱۹۹۰. Timing of control based on the stage ...
  • Chi H and Yang TC. ۲۰۰۳. Two-sex life table and ...
  • Enkegaard A, Sardar MA, and Brodsgaard HF. ۱۹۹۷. The predatory ...
  • Fletcher JT, White, PF and Gaze RH. ۲۰۰۸. Mushroom Pest ...
  • Freire RAP, Moraes GJ, Silva ES, Vaz AC and Castilho ...
  • Hu LX, Chi H, Zhang J, Zhou Q and Zhang ...
  • Lobbes P and Schotten C. ۱۹۸۰. Capacities of increase of ...
  • Moreira GF, de Morais MR, Busoli AC and Moraes GJ. ...
  • Moreira GF and Moraes GJ. ۲۰۱۵. The Potential of Free-Living ...
  • Murphy PW and Sardar MA. ۱۹۹۱. Resource allocation and utilization ...
  • Rudzíska M ۱۹۹۸. Life history of the phoretic predatory mite ...
  • Spencer DM. ۱۹۸۵. Mushroom, its history and importance. Biology and ...
  • Wright EM and Chambers RJ. ۱۹۹۴. The biology of the ...
  • Wu S, Gao Y, Xu X, Wang E, Wang Y. ...
  • Ydergaard S, Enkegaard A and Brødsgaard, HF. ۱۹۹۷. The predatory ...
  • نمایش کامل مراجع