بررسی تاثیر تحریک سیستم نورون های آینه ای بر رشد مهارت درک دستوری کودکان اوتیستیک ۵ تا ۸ ساله دختر فارسی زبان

مقدمه: این پژوهش، از نوع نیمه تجربی، کاربردی و به­صورت انتخاب نمونه در دسترس، انجام شد. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه تحریک سیستم نورون های آینه ای از طریق تقلید حرکات قصدمند تقلید کلامی با رشد مهارت درک دستوری کودکان اوتیستیک است. روش: به همین منظور ابتدا یک مدل کاربردی برای توان بخشی آزمودنی ها بر مبنای تحریک سیستم نورون­های آینه­ای با استفاده از تقلید حرکات قصدمند و تقلید کلامی، توسط محققین طراحی شد. سپس به کمک روش آموزش TPR یک پژوهش آزمایشی در ۱۲ جلسه روی یک دختر ۷ ساله اوتیستیک اجرا شد و نتایج مثبتی مشاهده شد. پس از مشاهده نتایج مثبت، ۵ دختر اوتیستیک پنج تا هشت ساله انتخاب شدند؛ و ۴۲ جلسه در طی ۱۴ هفته تحت آموزش، قرار گرفتند. رشد مهارت درک دستوری پیش و پس از مداخله با آزمون TOLD نسخه P۳ ارزیابی شد. هر آزمودنی به­عنوان شاهد یا کنترل خودش در قبل و بعد از مداخله، تحت بررسی قرار گرفت. ضمنا پس از گذشت دو ماه توقف دوره، کلیه آزمودنی­ها، مجددا موردبررسی قرار ­گرفتند و نهایتا پایداری نتایج بررسی شد. یافته ها: یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS به کمک آزمون تی زوج مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهند که تفاوت معنی داری میان نمرات پیش آزمون و پس آزمون مهارت درک دستوری (۰.۰۰۳p=) وجود دارد (فرض ۰.۰۵pنتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان گفت در کودکان اوتیستیک تحریک سیستم نورون های آینه ای از طریق تقلید حرکات قصدمند و تقلید کلامی تاثیر مثبتی بر پیشرفت مهارت زبانی این کودکان دارد و باعث تسهیل ارتباطات کلامی آن ها می شود.

کلیدواژه ها:

درخودماندگی (اوتیسم) ، سیستم نورون های آینه ای ، تقلید حرکات قصدمند ، تقلید کلامی