تحلیل اشکال مختلف روابط بینا-رسانه ای در تئاتر؛ از پیدایش تا تکامل یک نظریه

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 137

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SOCG-2-1_003

تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401

چکیده مقاله:

با توجه به پیدایش نظریه بینارسانه ای در چندسال اخیر، هدف این مقاله، ترسیم وضعیت خرد شدن فضای گفتمانی تئاتر به چند فضای رسانه ای و خوانش اشکال مشارکت آنها در تئاتر از طریق مطالعه کارکردهای بین رسانه ای آن است. در ارتباط بین-رسانه ای و مواجهه رسانه های میهمان و میزبان فضای ارتباطی شکل می گیرد. در این فضای ارتباطی و رسانه ای، ممکن است ویژگی های اولیه حفظ شود یا به موقعیت یا گفتمان جدید گذار کنیم. در این راستا به تعاریفی چون روابط و ارجاعات رسانه ای، ترکیب رسانهای، چندرسانه ای، ترارسانه ای و بینارسانه ای به صورت مجزا خواهیم پرداخت و علاوه بر تحلیل هریک از این وضعیت های گفتمانی، تفاوت آن ها را شرح خواهیم داد. مفهوم بینارسانه ای پس از پیدایش، همواره در تقابل با بینامتنیت قرار داشت و گاه برخی از مناسبات متنی و رسانه ای به اشتباه با یکدیگر خلط می شدند. حال، پس از بحث در مورد پیدایش نظریه بینارسانه، جایگاه آن را در تحلیل گفتمان هنر و رسانه، در عصر گسترش تکنولوژی، با تکیه بر برخی نمایش هایی که از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ بر روی صحنه رفتهاند، مشخص خواهیم کرد

نویسندگان

مجید رحیمی جعفری

PhD Candidate in Theater, University of Tehran

بهروز محمودی بختیاری

Associate Professor of Linguistics, University of Tehran

حمیدرضا شعیری

Professor of Semiotics, Tarbiat Modarres University

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • افخمی، علی؛ عابدینی، سیروس؛ محمودی بختیاری، بهروز. (۱۳۹۷). تحلیل گفتمان ...
  • بسکابادی، م. شیخ مهدی و امیرحسین ندایی. (۱۳۸۹). ویژگیهای پستمدرن ...
  • بوردول، دیوید. (۱۳۸۶). روایت در فیلم داستانی. ترجمه علاءالدین طباطبائی ...
  • رحیمی جعفری، مجید. (۱۳۹۰). تحلیل روابط بینامتنی در سنیمای دو ...
  • شعیری، حمیدرضا. (۱۳۹۱).نشانه- معناشناسی دیداری ...
  • تهران: نشر سخن ...
  • (۱۳۹۴). نشانه-معناشناسی حایل های گفتمانی. منتشر شده در http://farhangemrooz.com/newsتاریخ رجوع: ...
  • گرمس، آلژیرداس ژولین. (۱۳۸۹). نقصان معنا. ترجمه حمیدرضا شعیری. تهران: ...
  • فیاض، ابراهیم. (۱۳۸۲). انسان‎شناسی ارتباطی ادبیات. فصلنامه انسان‎شناسی، دوره اول، ...
  • Allen, G. (۲۰۰۰). Intertextuality: The new critical idiom. London, Routledge ...
  • Bolter, J. D., & Grusin, R. (۱۹۹۹). Remediation: Understanding new ...
  • Badir, S. (۲۰۰۷). La sémiotique aux prises avec les médias ...
  • Chapple, F. (۲۰۰۸). On Intermediality. Culture, Language and Representation, ۶, ...
  • Chatman, S. (۱۹۸۱). What novels can do that films can't ...
  • Fontanille, J. (۲۰۰۷). Intermédialité: L’affiche dans l’annonce-press on ‘visible: L’hétérogénéité ...
  • Genette, G. (۱۹۹۷), Palimpsests: Literature in the second degree (C. ...
  • Hasan, G. (۲۰۱۵). Is film noir a genre, or a ...
  • Hayward, P. (۱۹۸۸). Echoes and reflections: The representation of representations. ...
  • Kattenbelt, C. (۲۰۰۸). Intermediality in theatre and performance: Definitions, perceptions ...
  • McLuhan, M. (۱۹۶۵). Understanding media: The extensions of man. New ...
  • Méchoulan, E. (۲۰۰۳). Intermédialités: Le temps des illusions perdues. Intermédialités, ...
  • Petho, A. (۲۰۱۱). Cinema and Intermediality: The Passion for the ...
  • Sluijs, J. & Anneke S. (۲۰۰۹). Interactivity and affect in ...
  • Turim, M. (۱۹۹۱). The displacement of architecture in avant-garde films. ...
  • Wasko, J (۲۰۰۳). How Hollywood works. London, Sage Publication ...
  • نمایش کامل مراجع