ارائه مدل بهینه سازی آبیاری و آبشویی در شرایط محدودیت آب به منظور دست یابی به حداکثر سود خالص و حداقل آب آبشویی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 145

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WASO-33-1_007

تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1402

چکیده مقاله:

آبیاری نقش بسیار مهمی در افزایش تولید مواد غذایی دارد و از آنجایی که مناطق خشک و نیمه­خشک با کمبود آب مواجه هستند، بهینه­سازی عمق آبیاری و آبشویی از اهمیت زیادی برخوردار می­باشد. استفاده از مدل­های شبیه­سازی از جمله مدل AquaCrop، در بررسی و تحلیل سناریوهای مختلف آبیاری و انتخاب مدیریت مناسب آب به­خصوص در شرایط کمبود منابع آب می­تواند بسیار کمک­کننده باشد. در این تحقیق از مدل AquaCrop واسنجی و صحت­سنجی شده برای دو رقم گندم در منطقه بیرجند و یک رقم گندم در منطقه مشهد استفاده گردید. کدنویسی انجام شده در نرم­افزار MATLAB به منظور بهینه­سازی آبیاری و آبشویی در شرایط محدودیت آب، با مدل AquaCrop لینک گردید. نتایج بهینه­سازی نشان داد که سود خالص برای بهترین مدیریت آبیاری و آبشویی در تمام سطوح شوری و رقم­های مختلف گندم به جز سطوح شوری ۶/۸ و ۱۰ دسی­زیمنس بر متر رقم مشهد و سطح شوری ۶/۹ دسی­زیمنس بر متر رقم روشن، بیشتر از مدیریت­های موجود در تحقیق شهیدی و حق­وردی بود. در شرایطی که هدف، دستیابی به حداکثر سود خالص و حداقل زه­آب تولیدی بود مدل با تغییر نوع مدیریت آبیاری و کاهش دادن میزان آبشویی بخصوص آبشویی فقط در دو آبیاری آخر، میزان آب مصرفی را کاهش داد و میزان زه­آب تولیدی را به صفر رساند. همچنین نتایج نشان داد میزان کاهش آب ناخالص آبیاری در شوری­های بالاتر از حد آستانه تحمل گندم نسبت به دیگر سطوح شوری، بسیار کم بود و اختلاف ناچیزی داشتند. به علت اینکه در سطوح شوری بالا نسبت به سطوح شوری پایین، افت محصول در کم­آبیاری­ها بیشتر بود و در نتیجه در سطوح بالاتر از حد آستانه تحمل گندم، کم­آبیاری اقتصادی و مقرون به صرفه نبود. به طور کلی نتایج بهینه­سازی نشان داد که در منطقه بیرجند و مشهد می­توان با استفاده از بهترین مدیریت آبیاری و آبشویی در سطوح مختلف شوری، سود حاصله از کشت گندم را افزایش داد.

نویسندگان

مسعود محمدی

دانش آموخته دکترای گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

کامران داوری

استاد گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

هادی دهقان

گروه علوم و مهندسی آب، مرکز آموزش عالی کاشمر

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abbate PE, Dardanelli JL, Cantarero MG, Maturano M, Melchiori RJM ...
  • Agricultural organization of Khorasan Razavi, ۲۰۱۴ [On Line]. Available from: https://koaj.ir/Modules/showframework.aspx?RelFacilityId=۱۲۴۱&ObjectID=۲۵۲&FrameworkPageType=SEC ...
  • Akbari M, ۲۰۰۴. Combining of remote sensing, field data and ...
  • Dominguez A, Tarjuelo JM, De Juna JA, Lopez-Mata E, Breidy ...
  • Jones CA, Kiniry JR and Dyke PT, ۱۹۸۶. CERES-Maize: a ...
  • Khajeh Roshanaei N, Daneshvar Kakhki M and Mohtashami GR, ۲۰۱۰. ...
  • Kroes JG and Van Dam JC, ۲۰۰۸. Reference Manual SWAP, ...
  • Mohammadi M, Ghahraman B, Davary K, Ansari H and Shahidi ...
  • Molden D, Murray-Rust H, Sakthivadivel R and Makin I, ۲۰۰۳. ...
  • Podvezko V, ۲۰۱۱. Comparative analysis of MCDA methods SAW and ...
  • Shamsnia SA and Pirmoradian N, ۲۰۱۳. Simulation of Rainfed wheat ...
  • Van Dam JC, Groenendijk P, Hendriks RF and Kroes JG, ...
  • نمایش کامل مراجع