بررسی نقش گیاهان مرتعی در پالایش خاکهای آلوده به سرب و روی اطراف معدن سرب و روی آهنگران ملایر

آلودگی خاک به فلزات سنگین یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی در جهان محسوب می شود. در محیطهای آلوده گونه های خاصی از گیاهان توانایی رشد و سازگاری و جذب فلزات سنگین را دارند. این تحقیق با هدف ارزیابی توان گیاه پالایی گونه های کلاه میرحسن، گون اسبی، جوسیخ، جاز و گیس پیرزن در جذب سرب و روی موجود در خاک در معدن سرب و روی آهنگران شهرستان ملایر صورت پذیرفت. برای این منظور در فصل تابستان در رویشگاههای آلوده و شاهد، نمونه برداری از بافتهای هوایی و زیرزمینی گیاهان در قالب طرح آماری بلوکهای کاملا تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که میزان غلظت سرب و روی در بافت هوایی و زیرزمینی گیاهان در رویشگاههای آلوده بیشتر از رویشگاه شاهد بود. در بین گونه های مورد مطالعه، بیشترین میزان جذب سرب و روی در بافت هوایی گون اسبی با غلظت به ترتیب ۱۱۸/۶ و ۱۹۰/۶ میلیگرم بر کیلوگرم ماده خشک گیاهی محاسبه شد. بیشترین میزان جذب سرب و روی در بافت زیرزمینی جاز به ترتیب ۴۱/۰۷ و ۶۷/۷۶ میلیگرم بر کیلوگرم ماده خشک گیاهی اندازه گیری شد. همچنین گونه های گون اسبی، کلاه میرحسن و جوسیخ بیشترین ضریب انتقال سرب ۳/۳۹، ۳/۱۹ و ۳/۱۶ و روی ۳/۲۴، ۳/۰۶ و ۲/۹۲ را دارا بودند. با توجه به این موضوع و شرایط سازگاری مناسب، گونه های گون اسبی، کلاه میرحسن و جوسیخ می توانند به منظور پالایش خاکهای آلوده به سرب و روی در مناطق مشابه مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

آلودگی خاک ، روی ، سرب ، گیاه پالایی ، گیاهان مرتعی ، معدن آهنگران ، ملایر