آت اکولوژی گیاه مرتعی"علف شتر"(Asthenatherum forsskalii (Vahl) Nevski) در ماسه زارهای بیابانی استان اصفهان
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 142
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRDR-19-3_011
تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1402
چکیده مقاله:
تحقیق حاضر در خصوص آت اکولوژی گیاه بیابانی و مرتعی"علف شتر"(Asthenatherum forsskalii (Vahl) Nevski) در اکوسیستم های نواحی خشک تا فراخشک بیابان های حوزه مسیله (استان اصفهان) انجام شد. این گیاه مرتعی شن دوست، از خانواده گندمیان (Poaceae) بوده که به صورت بوته ای با انشعاب های هوایی متعدد، در گستره ماسه زارهای بیابانی رویش یافته است. بهمنظور مطالعه اکولوژی فردی این گونه مرتعی، رویشگاه های آن در عرصه های بیابانی ریگ بلند آران و بیدگل مشخص شد. پس از تعیین رویشگاه، ویژگیهای بومشناختی آن، نظیر محدوده ارتفاعی، توپوگرافی، اقلیم، خاک، گیاهان همراه، چگونگی حضور گونه مورد مطالعه در پوشش گیاهی، سیستم ریشه، فنولوژی و نحوه زادآوری گیاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدستآمده از این تحقیق نشان داد که رویشگاه های این گیاه به صورت لکه های پراکنده در گستره ماسه زارها و دامنه تپه های ماسه ای فعال و روان توزیع شده اند. این گونه بیابانی در محدوده ارتفاعی ۷۸۰ تا ۱۱۵۰ متر از سطح دریا رویش دارد و میانگین بارندگی سالیانه رویشگاه های علف شتر، بین ۸۰ تا ۱۲۰ میلی متر در نوسان است. میانگین دمای متوسط سالانه نیز ۱/۱۹ درجه سانتی گراد میباشد. این گیاه در روی خاک های با بافت سبک شنی با میزان اسیدیته ۵/۷ تا ۵/۸ و هدایتالکتریکی ۳۴/۰ تا ۱/۵ دسی زیمنس بر متر گسترش دارد. علف شتر دارای سیستم ریشه ای افشان با طول ریشه بالغ بر ۶ متر می باشد. روی تمام ریشه های افشان، غلافی از شن دانه فرا گرفته است. میانگین پوشش گیاهی تاجی این گونه ۲/۴%، میانگین تراکم بوته ها بین ۱۱۸۷۵ پایه تا ۳۲۵۰۰ پایه در هکتار و فراوانی ۷۲% میباشد. شروع رشد رویشی این گیاه، در اواخر بهمن ماه، زمان ظهور گل آذین نیمه دوم اردیبهشت و بذرها در اواخر خردادماه می رسند. دوره خواب تابستانه آن از اواخر تیرماه آغاز شده و تا اواسط شهریور ماه ادامه می یابد. تجدید حیات این گیاه از طریق بذر و ایجاد جست های هوایی و تشکیل ریشه ها ی نابجا در ناحیه یقه امکان پذیر است. بارزترین گیاهان همراه رویشگاه های علف شتر، علفزارهای"کلبیت"(Cyperus eremicus) و گونه های مختلف از جنس "اسکنبیل" (Calligonum spp.) میباشد. بر اساس نتایج بدستآمده از این تحقیق، علف شتر گیاهی شن دوست بیابانی محسوب میشود که علاوه بر حفاظت و تثبیت خاک در گستره ماسه زارها، نقش مهمی در تامین علوفه مورد نیاز دام های مراتع قشلاقی ایفا میکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین بتولی
استادیار پژوهش، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان (باغ گیاه شناسی کاشان)
امرعلی شاهمرادی
استادیار پژوهش، بخش تحقیقات مرتع، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور