تعیین نوع کاربری و پوشش اراضی بوسیله داده های لندست۷(ETM+) با استفاده از روش شیء گرا (منطقه کاشان)

پدیده های بیو فیزیکی و دست ساخت بشر توسط روشهای پردازش تصویر قابل شناسایی و تفکیک می باشند. شناسایی پدید ه هایی ­مانند کاربری ­و پوشش اراضی به روشهای سنتی ­وقت گیر و پر هزینه است. درحالی که روشهای رقومی استخراج اطلاعات از داده های دور سنجی سریعتر و کم ­هزینه تر می باشد . امروزه، سنجنده های ماهواره ای علاوه بر ثبت اطلا عات طیفی، قادر به جمع آوری اطلاعات مکانی از پدیده های سطح زمین نیز می باشند، از طرفی، طبقه بندی این داده ها تنها با تکیه بر اطلاعات طیفی، ممکن است نتیجه رضایت بخشی نداشته باشد. بنابراین بکار گیری روشی که بتواند علاوه بر داده های طیفی ، اطلاعات مکانی،  الگو و بافت پدیده ها را هم در فرآیند طبقه بندی دخالت دهد، می تواند نتایج قابل قبولی را ارائه نماید. یکی از روشهایی که این قابلیت را دارد طبقه بندی داده ها به روش شئ گرا می باشد. در این تحقیق به منظور طبقه بندی تصاویر لندست۷(ETM+ ) منطقه خشک کاشان و تفکیک پوششهایی از قبیل پوسته های نمکی، تپه های ماسه ای ، خاکهای شور و غیر شور، روش فوق با استفاده از نرم افزارeCognition   بکار گرفته شد. نمونه های آموزشی­ به کمک ­اطلاعات میدانی، عکسهای هوایی و تصویر رنگی کاذب بر روی صفحه نمایشگر انتخاب گردیدند. تصاویر طبقه بندی و سپس صحت طبقه بندی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد روش شیء گرا با دقت کلی ۹۵ درصد، کاربری ها و پوششهای اراصی را تفکیک و طبقه بندی نموده است.  مقایسه واقعیتهای زمینی و مشاهدات میدانی با نقشه حاصل از طبقه بندی هم بیانگر دقت بالای این روش برای طبقه بندی کاربری و پوشش اراضی­می باشد. به طور کلی می توان گفت روش شیء گرا برای شناسایی کار بری ها در مناطق خشک و نیمه خشک مناسب می باشد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، روش شئی گرا ، اطلاعات مکانی ، لند ست ۷ ، قطعه بندی تصویر ، منطقه خشک