مدل ساده شده و شبیه سازی آکسون میلیندار با استفاده از تلفیق بسط تابع ویژه و انحراف تکی

در یک آکسون میلینه، تعدادی گره های رانویر وجود دارند که پوسته میلینه در آن قسمت ها وجود ندارند و پتانسیل های عمل فعالانه باز تولید می شوند. بنابراین میتوان یک آکسون میلینه را با یک کابل غیر یکنواخت مدل کرد که بخشهای میلینه و گره های غیر میلینه ی رانویر با معادلات دیفرانسیل کابل توصیف شوند. برای مدل سازی یک آکسون میلینه مدل تقسیمی بر اساس حجم محدود یا تفکیک کننده محدود متفاوتی غالباً استفاده می شود. در این مقاله یک روش جدید پیشنهادی از تلفیق یک بسط تابع ویژه ترکیب شده با یک انحراف انفرادی برای بخش های میلیندار ارائه شده و ثابت می شود که با این شیوه می توان به یک درجه از بهبود در میزان دقت برای مدل های مرتبه پائین دست یافت. مضافاً سرعت همگرایی نیز در طرح پیشنهاد شده برای دستیابی به یک دقت تعیین شده بیشتر است.

کلیدواژه ها:

اکسون میلیندار ، بسط تابع ویژه ، انحراف تکی ، معادله دیفرانسیل معمولی (MS(Multiple Sclerosis) ، (ODE ، هاچکینگ هاکسلی H-H