پهنه بندی و اولویت بندی بافت حوزه ۶ شهر کرمان در برابر زلزله با استفاده از تکنیک های سنجش از دور

امروزه آسیب پذیری شهرها و به خصوص بافت های قدیمی و فرسوده در برابر زلزله، به عنوان مسئله مهمی پیش روی متخصصان مخاطرات محیطی قرار گرفته است. طبق گزارش سازمان ملل در سال ۲۰۰۳ میلادی کشور ایران در بین کشورهای جهان رتبه نخست را در تعداد زلزله های با شدت ۵.۵ ریشتری دارد و جز ده کشور بلاخیز و ششمین کشور زلزله خیز دنیا است، کمربند زلزله ۹۰ درصد از خاک کشور ما را دربرگرفته است و در این میان شهر کرمان به لحاظ قرار گیری در زون تکتونیکی ایران مرکزی و دارا بودن گسل ها و شکستگی های بزرگ و عمیق از نظر زمین شناختی می تواند منشاء بحران های عظیم، خسارات و تلفات شدید باشد؛ لذا در این پژوهش ابتدا با استفاده از تصاویر ماهواره ای ASTER سال ۲۰۰۷ به شناسایی بافت های فرسوده شهر کرمان با استفاده از SVM پرداخته شد.در این بررسی با ضریب کاپای ۷۶ درصد برای تمامی طبقات تعیین شده و ضریب کاپای ۵۹ درصد بافت فرسوده شهر کرمان شناسایی گردید. نتایج نشان داد که روش طبقه بندی ماشین-بردار پشتیبان توانایی تشخیص نزدیک به ۷۵ درصد از بافت فرسوده محدوده را دارا می باشد و روش SVMدر شناسایی حوزه شش بافت فرسوده شهری بسیار مناسب عمل کرده است.

کلیدواژه ها:

زلزله ، سنجش از دور ، طبقه بندی ماشین بردار ، آسیب پذیری ، بافت فرسوده