آثار تربیتی نماز

یکی از ابعاد فطرت آدمی، بعد نیایش و پرستش است و نماز متداول ترین و زیباترین تجلی عبادت و پرستش آدمی است زمانی که آدمی خود را نیازمند به یک نیروی غیرمادی می بیند، دل بسوی پروردگار می آورد و او را به یاری خود می خواند. نماز موجب ارتباط قلبی انسان با خدا شده و نقش حیاتی در بهداشت روح و روان انسان دارد. در این راستا تحقیق حاضر به بررسی آثار تربیتی نماز پرداخته و نیز برای مربیان عزیز نیز مدل برنامه درسی معنوی را ارئه نموده است به امید اینکه در راستای فراگیر و تداوم این فرضیه اساسی دین عزیزمان تاثیر گذار باشد. روش تحقیق حاضر تحلیلی استنادی است و محققین با بهره گیری از آموزه های دینی،پایگاه های اطلاعاتی در راستای نماز و اصول و نظریه های نوآوری برنامه درسی به جمع آوری اطلاعات پرداختند. محققین در این تحقیق درآغاز مروری بر نماز و جایگاه آن در زندگی فراگیران نموده و در ادامه نیز فرایند برنامه درسی معنوی در بعد فراگیر،فرایندآموزشی،نقش معلم را ارائه نمودند.نماز، یکی از فروع دین اسلام بوده و عبادتی است که پنج بار در روز با شرایط خاص بر مسلمانان واجب شده است. این فریضه الهی باعث رهایی از خودمحوری و خودشیفتگی می شود و روحیه مردم گرایی را در انسان زنده میکند . نماز موجب تنزیه وجدان اخلاقی میشود به این صورت که یکی از مظاهر وجدان اخلاقی احساس گناه است و نماز باعث آمرزش گناهان میگردد.این عبادت واجب انسان را از سر خمکردن در برابر غیر خدا باز میدارد و عزت نفس را در انسان تثبیت میکند. نماز، پشتیبان قوی و نیرومندی است که نمازگزار را در پناه خود میگیرد و او را از مخاطرات و تهدیدها، محافظت مینماید.

کلیدواژه ها:

آثار تربیتی ، نماز ، فطرت ، فریضه الهی ، فروع ، اصول