بررسی کارایی واحدهای پرورش مرغ گوشتی به روش تحلیل پوششی داده ها، مطالعه موردی: استان اصفهان

در این مطالعه الگوی مصرف انرژی، کارایی و درصد ذخیره انرژی برای مرغداری­های مرغ گوشتی سه شهرستان اصفهان، نائین و نجف­آباد با ظرفیت­های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. میانگین کل افزوده خالص انرژی برای ظرفیت­های کمتر از ۱۰ هزار، ۱۰ تا ۳۰ هزار و بیشتر از ۳۰ هزار قطعه به ترتیب ۶۶/۱۴۳-، ۵۸/۱۲۹- و ۹۹/۹۴- گیگاژول بر هزار قطعه مرغ به دست آمد. کارایی فنی برای ظرفیت­های کمتر از ۱۰ هزار، ۱۰ تا ۳۰ هزار و بیشتر از ۳۰ هزار قطعه به ترتیب ۸۸، ۹۲ و ۹۶ درصد برآورد گردید. کارایی فنی خالص به ترتیب ظرفیت­ها ۹۷، ۹۸ و ۹۹ درصد به دست آمد. انرژی ورودی بهینه­سازی شده توسط مدل بازگشت به مقیاس متغیر به ترتیب برای ظرفیت­های کمتر از ۱۰ هزار، ۱۰ تا ۳۰ هزار و بیشتر از ۳۰ هزار قطعه برابر ۹۰/۱۴۶، ۸۰/۱۳۶و ۷۷/۱۱۷ گیگاژول بر هزار قطعه مرغ به دست آمد.

کلیدواژه ها:

مرغداری ، ظرفیت ، مدیریت انرژی ، کارایی فنی ، کارایی فنی خالص