ارزیابی شاخصهای انرژی و زیستمحیطی کشت سیبزمینی با رویکرد چرخه زندگی: مطالعه موردی شهرستان فریدونشهر در استان اصفهان

با افزایش عملکرد محصولات کشاورزی در نتیجه استفاده از ماشینها و نهادههای بیشتر، انرژی استفاده شده نیز به سرعت در حال افزایش بوده که پیامد آن تاثیرات زیستمحیطی منفی بر آب، هوا، و زمین است. در این مقاله، تولید سیبزمینی شهرستان فریدون شهر در استان اصفهان از دیدگاه مصرف انرژی و اثرات زیستمحیطی با رویکرد ارزیابی چرخه زندگی مطالعه شد. واحد عملکردی یک هکتار و مرز سامانه، به عنوان دروازه مزرعه انتخاب شدند. همچنین، پیامدهای زیست محیطی ناشی از مصرف نهادهها در سه بخش پتانسیل گرمایش جهانی، مسمومیت انسان، و اختناق دریاچهای تفسیر شده است. نتایج نشان داد که از بعد مصرف انرژی، بیشترین میزان انرژی مصرفی به الکتریسیته تعلق دارد. کودهای شیمیایی و سوخت دیزل بیشترین تاثیر را بر شاخصهای گرمایش جهانی و اختناق دریاچهای نشان دادند. آفتکشها با وجود سهم بسیار ناچیز در انرژی ورودی، با سهم ۷۰ درصد بیشترین نقش را در افزایش شاخص مسمومیت انسان داشتند. در میان مواد منتشر شده از کودهای شیمیایی، N۲O با سهم ۹۷ درصد بیشترین اثرگذاری را در بخش گرمایش جهانی به همراه داشت. در میان تمامی نهادههای مصرفی، فسفات و دیازینون هر یک با سهم ۶۸ درصد به ترتیب مهمترین نقش را در شاخص اختناق دریاچهای و مسمومیت انسان ایفا کردند.

کلیدواژه ها:

Energy consumption ، Eutrophication ، Global warming ، human toxicity ، Life Cycle