بررسی حقوق مدنی و سیاسی زنان در نظام حقوقی ایران

ازعصر روشنفکری به بعد. جامعه بشری به تعریف جدیدی از انسانها و جهان پرداخت.طیاین سالها انسان به عنوان موجودی دی حق شناخته شده است.شکل گیری و نهادینهشدن یک جامعه دموکراتیک و پایدار مستلزم توجه جدی به حقوق شهروندی می باشد.زنان و حقوق آنان در جامعه آمروزی آمری مهم تلقی می شودبه این علت که زنان در عصر حاضر، برعکس زنان در گذشته، پا به پای مردان در جامعه فعالیت و کار می کنند. پس این یک امر طبیعی است که زنان نیاز به امنیت و توجه بیشتر، حق و حقوق و قوانیناختصاصی مربوط به خود داشته باشند.متاسفانه در نظام حقوقی ایران در برخی از زمینهها از جمله حقوق فرهنگی و ورزشی وبرخی از حقوق سیاسی دارای محدودیت هایی درمقایسه با حقوق شهروندی در کشور های دیگر می باشند که یکی از دلایل اصلی ان،ساختار قوانین مدنی ایران است.بررسی وضعیت زنان نشانگر روند تدریجی توسعه حقوقمدنی و سیاسی آنان در ایران است. با این حال, این توسعه بطور واقعی از دوره قاجاریه وبا نهضت تنباکو و بخصوص انقلاب مشروطیت شروع شده و در دوران حکومت پهلوی اول و دوم ادامه یافته است. مشارکت زنان ایرانی در فعالیت های سیاسی در طول انقلاب اسلامی و پس از آن غیر قابل انکار است. با این حال، هنوز مشارکت زنان در امور جامعه و سهم عادلانه آنان از امکانات در ایران با موانع حقوقی، سیاسی، ا قتصادی و فرهنگی مختلفی مواجه می باشد. این امر اثراتی نامطلوب بر توسعه کشور بر جای گذاشته است.

کلیدواژه ها:

توسعه ، حقوق مدنی- سیاسی زنان ، ایران ، منشور حقوق شهروندی ، حقوق اجتماعی