نظری به نسبت و کاربردهای مفاهیم لغوی، عرفی و قرآنی ربا

ربا از جمله گناهان بزرگی است که در آیات و روایات به برخی از علل و فلسفه های حرمت و آثار زیانبار آن در دنیا و آخرت اشاره شده است. به عقیده بسیاری از علما تعابیری که علیه رباخواری توسط شارع مقدس به کار رفته، در مورد کمتر گناهی دیده شده است، به دلیل ریشه دوانیدن این عمل مذموم در میان اقوام جاهلی، قرآن در آیات متعدد نسبت به تحریم ربا اقدام کرده است. جامعه رباخوار از هم گسیخته شده و روحیه سودجویی بر آن حاکم می شود، لذا از الطاف الهی محروم و عذاب الهی بر چنین جامعه ای نازل می شود و نهایتا چون وضع انسان در آخرت تجسمی از اعمال او در این دنیاست، آیات بسیاری پیامدها و عواقب زیانبار رباخواری را در آخرت تذکر داده و به حشر رباخوران و حبطه اعمال و عبادات آن ها اشاره کرده و تاکید کرده اند که رباخوار مغضوب و ملعون خداوند و ملائکه بوده و در آتش جهنم گرفتار خواهد شد. از آنجا که واژه شناسی اولین قدم در فهم آموزه ها و آیات قرآنی است، این پژوهش با روش تحقیق توصیفی تحلیلی به بررسی مفاهیم ربا از دیدگاه لغویین، فقهاء و حقوق دانان پرداخته و در آخر نگاه قرآن به مفهوم ربا را مورد بررسی قرار داده است.

کلیدواژه ها:

ربا ، مفهوم شناسی ربا ، مفهوم قرآنی ، مفهوم لغوی ، مفهوم عرفی