مقایسه اثربخشی دو روش تدریس کلاس واژگون و مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی و نگرش دانش آموزان در درس ریاضی

هدف: هدف از اجرای این پژوهش مقایسه اثربخشی دو روش تدریس کلاس واژگون و مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی و نگرش دانش آموزان در درس ریاضی بود. جامعە آماری پژوهش حاضر دانش آموزان مقطع متوسطە گنبد کاووس در استان گلستان می باشند.روش شناسی پژوهش: در پژوهش حاضر حجم نمونه، ۴۰ نفر بود که ۱۵ نفر در گروه آزمایش(تدریس به روش مشارکتی) و ۱۵ نفر آزمایش (تدریس به روش واژگون) و ۱۰نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. روش این پژوهش کتابخانه ای و میدانی و از نوع نیمه آزمایشی و مداخله ای با دو گروه آزمایش و کنترل و طرح پیش آزمون پس آزمون بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها و تعمیم نتایج از آزمون تحلیل کواریانس و نرم افزار آماری spss نسخه ۲۲ استفاده شد. جهت گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر از معدل نیمسال پیشرفت تحصیلی، نگرش سنج ریاضیات آیکن (۱۹۷۹) و برگزاری جلسات آموزش به شیوه مشارکتی و واژگون استفاده شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که لذا هر دو روش تدریس واژگون و مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر معناداری دارد و تفاوت معناداری بین این دو روش وجود ندارد. همچنین هر دو روش تدریس واژگون و مشارکتی بر نگرش دانش آموزان در درس ریاضی تاثیر معناداری دارد و تفاوت معناداری بین این دو روش وجود ندارد.نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت که بین روش تدریس کلاس واژگون و مشارکتی با سطح اطمینان %۹۵ و p<۰.۰۵ بر پیشرفت تحصیلی و نگرش دانش آموزان در درس ریاضی تفاوت معناداری وجود ندارد و هر دو روش تدریس کلاس واژگون و مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی و نگرش دانش آموزان در درس ریاضی تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

تدریس کلاس واژگون ، روش مشارکتی ، پیشرفت تحصیلی ، نگرش دانش آموزان در درس ریاضی