نقش سازگاری با مدرسه، کمک طلبی و خودتنظیمی تحصیلی در هدف گزینی اجتماعی دانش آموزان دوره اول متوسطه

هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین نقش سازگاری با مدرسه، کمک طلبی و خودتنظیمی تحصیلی در هدف گزینی اجتماعی دانش آموزان دوره اول متوسطه می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان مشگین شهر به تعداد ۳۲۶۳ نفر می باشد. بر اساس جدول کرچسی- مورگان ۳۴۶ نفر بعنوان نمونه تعیین شده و با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردید. برای گرداوری اطلاعات از پرسشنامه های سازگاری با مدرسه سینها و سینگ (۱۹۹۳)، کمک طلبی تحصیلی ریان و پینتریچ (۱۹۹۷)؛ خودتنظیمی تحصیلی سواری و عرب زاده (۱۳۹۲) و هدف گزینی اجتماعی بوفارد و همکاران (۱۹۹۸) استفاده گردید. اطلاعات گرداوری شده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندمتغیره در نرم افزار SPSS-۲۴ تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد ناسازگاری در مدرسه با جهت گیری هدف تسلط و جهت گیری عملکرد رابطه منفی و با جهت گیری پرهیز از شکست دانش آموزان رابطه مثبت دارد؛ پذیرش کمک طلبی تحصیلی با جهت گیری هدف تسلط و جهت گیری عملکرد رابطه مثبت و با جهت گیری پرهیز از شکست رابطه منفی دارد. بر اساس یافته های این مطالعه برای توسعه کیفیت هدف گزینی اجتماعی در دانش آموزان دوره اول متوسطه می توان از برنامه ریزیهای مناسب جهت بالابردن میزان سازگاری با مدرسه، پذیرش کمک طلبی و خودتنظیمی تحصیلی بهره گرفت

کلیدواژه ها:

هدف گزینی اجتماعی ، سازگاری با مدرسه ، کمک طلبی تحصیلی ، خودتنظیمی تحصیلی.