ترکش های نامرئی و زخم های پنهان(بررسی جایگاه اختلال استرس پس از سانحه در ادبیات پایداری ایران)

ادبیات هر ملت آنچه در جامعه می گذرد را منعکس می کند. همواره ادبیات پایداری دارای درونمایه هایی چون ستایش سرزمین خود،ستایش آزادی و آزادگی، بزرگداشت مقام شهدا و ایثارگران و امیدوار کردن مردم به پیروزی می باشد. ادبیات پایداری در ایران با رویدادبزرگی چون دفاع مقدس به اوج شکوفایی رسید و زمینه ساز پیدایش آثار متنوع ادبی گردید. در این میان نادیده گرفتن برخی از جنبه هایپایداری ازجمله تحمل آسیب های روانشناختی ناشی از دفاع مقدس خلا قابل ملاحظه ای را ایجاد نموده است. تروماهای روانشناختی ناشی از جنگ ازقبیل "اختلال استرس پس از سانحه" یا PTSD مشکلات متعدد در جنبه های مختلف زندگی ایثارگران ایجاد نموده است پژوهش حاضر یک مطالعه مروری است و گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه ای و جستجوی الکترونیک در پایگاه های معتبرانجام شده است. بررسی ادبیات پایداری ایران نوشان از کم توجهی به آسیب های روانشناختی ناشی از جنگ تحمیلی دارد که با در نظرگرفتن جمیع جهات همچنین دینی که جامعه در قبوال خودمات ایشان بور عهوده دارد؛ بوا روح پایداری ناهمسو می باشد. مقاله حاضربه منظور تاکید بر لزوم توجه بیشتر به جانبازان اعصاب و روان و توصیف آسیب های روانشناختی ناشی از جنگ در ادبیات پایداری ایرانینگارش شده است. ایجواد بستری برای تسهیل و افزایش مشارکت اقشار مختلف جامعه و برنامه ریزی با نگاهی تازه، می تواند بوه پیامودبهتر و درخشش آثار ادبیات پایداری درتمام جنبه ها بیانجامد. کمبود آثار ادبی در توصیف پایداری جانبازان اعصاب و روان دلایل متعدد داردولی می توان با ایجاد زمینه های مناسب و رفع موانع شاهد تقویت این آثار در ادبیات پایداری بوده و در طولانی مدت شاهد اعتلای فرهنگعمومی در زمینه شناخت مناسب نسبت به آسیب دیدگان روانشناختی ناشی از جنگ و صیانت هرچه بیشتر از حقوق اجتماعی این عزیزان وخانواده هایشان باشیم.

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، اختلال استرس پس از سانحه ، دفاع مقدس ، روانشناختی