پیش بینی سرخوردگی زناشویی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه و بهزیستی ذهنی

این پژوهش با هدف پیش بینی سرخوردگی زناشویی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه و بهزیستی ذهنی اجرا شد. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش تمامی زنان متاهل شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ بودند. نمونه پژوهش شامل ۲۲۰ نفر بود، که به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ ( ۱۹۹۴ )، پرسشنامه بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو ( ۲۰۰۳ ) و پرسشنامه سرخوردگی زناشویی کایزر ( ۱۹۹۳ ). اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان دادند که بین مولفه های طرحواره های ناسازگار اولیه شامل محرومیت هیجانی، رهاشدگی، وابستگی/بی کفایتی، اطاعت، بازداری هیجانی، معیارهای سرسختانه و استحقاق با سرخوردگی زناشویی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد ( ۰۵ / ۰

سرخوردگی زناشویی را دارند. همچنین نتایج نشان داد که بین بهزیستی ذهنی با سرخوردگی زناشویی همبستگی منفی و معناداری وجود دارد ( ۰۵ / ۰ < p) و بهزیستی ذهنی قابلیت پیش بینی سرخوردگی زناشویی را دارد. بنابراین، به منظور بهبود سرخوردگی زناشویی در زنان، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی لازم اجرا شود.

کلیدواژه ها:

سرخوردگی زناشویی ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، بهزیستی ذهنی