نقش مثبت اندیشی مبتنی بر آموزه های مذهبی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر دورهابتدایی شهر اسلام آباد غرب

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مثبت اندیشی مبتنی بر آموزه های مذهبی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر دوره ابتدایی شهر اسلام اباد غرب می باشد. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل و استفاده از پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره ابتدایی شهر اسلام اباد غرب می باشد که از این جامعه به شیوه ی در دسترس، دو گروه ۲۰نفری از دانش آموزان به شیوه تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل، دسته بندی شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل یک پرسشنامه عملکرد تحصیلی دانش آموزان و نیز طرح درس مثبت اندیشی مبتنی بر آموزه های مذهبی بود. روایی محتوایی پرسشنامه ها توسط چند نفر ازطریق ضریب آلفای کرونباخ برای عملکرد تحصیلی ۰/۸۳ به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمارتوصیفی و امار استنباطی (تحلیل کواریانس) استفاده شد. نتایج نشان داد که مثبت اندیشی مبتنی بر آموزه های مذهبی و در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر دوره ابتدایی شهر اسلام اباد غرب تاثیر داشته است در واقع براساس ضریب تاثیر ۰/۴۱۲ تفاوت دو گروه آزمایش و کنترل در میزان نمرات مربوط به تاثیر مثبت اندیشی مبتنی بر آموزه های مذهبی بر میزان عملکرد تحصیلی دانش اموزان معنادار بوده است این بدین معناست که ۴۱/۲ درصد تغییرات موجود در نمرات پس آزمون با استفاده از متغیر کمکی پیش آزمون قابل تبیین است.

کلیدواژه ها:

مثبت اندیش ، آموزه های مذهبی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان پسر