طراحی پارامتریک برپایه الگوهای هندسی معماری اسلامی

معماری پارامتریک اخیرا دارای رونق فراوان در عرصه معماری شده است و تقریبا همه معماران امروزه آن را یک سبک نوین در معماری که منشا آن کشورهای غربی است میدانند، اما آنچنان هم که به نظر میرسد با فرهنگ ما و معماری پیشینیان ما غریبه نیست. هندسه علم بنیادین فرم ها و نظم موجود در آن هاست. اشکال هندسی، فرم ها و تغییر شکل ها بدنه اصلی طراحی معماری را شکل می دهند. درتاریخچه معماری، قواعد هندسی براساس نظریه های تناسب و تقارن، ابزار معینی را برای طراحی معماری شکل داده اند. معماری پارامتریک فرآیندی بر مبنای اندیشه الگوریتمی است که رابطه ی بین هدف و طراحی و پاسخ طراحی را تعریف میکند. در فرآیندهای طراحی سنتی متغیرها (یا همان پارامترها) بوسیله ی انسان و نه سیستم های پیشرفته بررسی و طراحی میشده است. در ضمن امروزه امکانات ارائه شده در مورد تکنولوژی معاصر و استفاده معماراز کامپیوتر باعث به وجود آمدن آزادی های جدید معمارانه شده است که این پیشرفت های تکنولوژیکی در ایجاد فرم های پویا و انعطاف پذیر پارامتریک موثر بوده است. امروزه متاسفانه معماری سنتی ما رو به فراموشی رفته و معماران امروزه بدون این که بدانند که در واقع معماری گذشته ی ما نیز معیارها و اصولی همانند و حتی پیشرفته تر از معماری امروز دنیا را دارد، شیفته ی معماریهای نوین امروز شده اند. در این بین حلقه مفقوده ای بین معماری سنتی ما و معماری امروزه وجود دارد که برای پیداکردن این حلقه مفقوده و اتصال این دو، معمار پارامتریک میتواند نقشی در اتصال این دو داشته باشد. هدف از این مقاله بررسی وتطبیق الگوهای هندسی معماری اسلامی در طراحی پارامتریک میباشد.

کلیدواژه ها:

هندسه ، طراحی پارامتریک ، معماری الگوریتمیک ، معماری اسلامی