بررسی عوامل معماری بومی سنتی دیلمان در طراحی اقامتگاه رفاهی، تفریحی و گردشگر ی

گیلان از دیرباز به دلیل ویژگیهای اقلیمی و آب و هوای خاصی که دارد، در واقع معماری متفاوتی را نسبت به دیگر نقاط ایران داراست.این تفاوت در بناهای اقامتی نیز معلوم است. بناهای اقامتی گردشگری در گیلان در قالب کاروانسراها مورد بررسی قرار می گیرند .ایجاد سرپناه محلی امن در بین راه ها از گذشته های دور همیشه مورد توجه بوده و به صورت کاروانسراها ظاهر می شده. هدف ازطراحی اقامتگاه، پاسداشت و حفظ فرهنگ بومی سنتی، افزایش محصولات گردشگری و ایجاد نوع جدیدی از مقاصد و جاذبه هایگردشگری است. با طراحی اقامتگاه رفاهی، تفریحی و گردشگری در دیلمان با تاکید ب ر معماری بومی سنتی منطقه، که در محیط هایطبیعی و بومی با رعایت بالاترین سطح ممکن ضوابط زیست محیطی و به شکلی سازگار با معماری بومی، بافت تاریخی و سیمایطبیعی منطقه طراحی شده که ضمن حداکثر تعامل با جامعه محلی و توجه به تنوع اقلیم، زمینه حضور گردشگران را با کیفیتی قابلقبول و تعریف شده فراهم می کند. در این پروژه به بیا ن فاکتورهای مورد تاکید در طراحی داخلی اقامتگاه ها و توجه به مطالعات مربوطبه طراحی اقامتگاه در معماری گیلان و تطبیق این اصول با معماری مجتمع های اقامتی از جمله: الگوها، فرم ها، تزئینات و سازهپرداخته شده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی پیمایشی بوده و اطلاعات آن به صورت کتابخانه ای و استفاده از منابع و اطلاعاتموجود در کتب و مقالات و پرسشنامه جمع آوری شده است. در نتیجه اقامتگاه رفاهی، تفریحی و گردشگری با توجه به ماهیت اقامتیخود می بایست با سکونت ارتباط داشته باشد. این اقامتگاه در دیلمان با توجه به معماری بومی و سنتی سازماندهی شده و بر همیناساس، با بکارگیری معماری بومی سنتی از طرفی به ماهیت خود نزدیکتر می باشد و از طرف دیگر در غالب یک شئ به تعریف معماریبومی و سنتی دیلمان پرداخته است.

کلیدواژه ها:

اقامتگاه رفاهی ، گردشگری ، تفریحی ، معماری بومی و سنتی