بررسی نگرش و عوامل موثر بر قصد به فرزندآوری در پاندمی کووید ۱۹ در زنان مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهر یزد در سال ۱۴۰۰

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 150

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCPCB01_042

تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1402

چکیده مقاله:

هدف: این مطالعه با هدف بررسی نگرش و قصد به فرزندآوری در پاندمی کووید ۱۹ در زنان متاهل سنین باروری شهر یزد انجام شد.مقدمه: یکی از چالشهای جدی که جوامع در سرتاسر جهان با آن مواجه هستند، تمایل زوجین به فرزند آوری کمتر و به تاخیرانداختن آن است. پاندمی کووید - ۱۹ علاوه بر دلایل، نگرش ها و عوامل قبلی موثر بر فرزند آوری، ممکن است زوجین را از نظرجسمی و روانی برای پذیرش نقش والدینی دچار تردید کند.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی_مقطعی است و در فاصله ی اسفندماه ۱۴۰۰ تا خرداد ماه ۱۴۰۱ بر روی ۲۲۵ زن متاهل ۴۰ - ۱۵ ساله تحت پوشش مراکز جامع سلامت شهر یزد و از طریق پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه نسخه فارسی نگرش به فرزندآوری و سوالات باز پاسخ عوامل موثر بر قصد به فرزندآوری به شیوه ی خودگزارش دهی و به صورت الکترونیک انجام شد .داده ها با نرم افزار SPSS۲۴ تحلیل گردید.یافته ها: بیشترین تعداد زنان مورد پژوهش (۵ / ۴۴ درصد) ۲ فرزند را برای خانواده ها مناسب می دانستند. ۷۰ درصد بیان کردندشیوع کرونا تاثیری بر زمان فرزندآوری آنان نداشته، شیوع پاندمی بر قصد فرزندآوری ۴ / ۵۶ درصد از زنان تاثیرگذار بود و ۴ / ۶۷ درصداعتقاد داشتند در صورت حمایت های مالی و اقتصادی دولت از خانواده ها فرزندآوری بیشتری خواهند داشت.نتیجه گیری : با توجه به نتایج به نظر می رسد بر خلاف انتظار اولیه پژوهشگر، عامل اصلی بی میلی زنان به افزایش تعداد فرزندان،نه بروز همه گیری بیماری کرونا بلکه مشکلات ناشی از نابسامانی اقتصادی در درصد قابل توجهی از خانواده هاست که موجب کوچک شدن بعد خانوارهای ایرانی شده است و پاسخ مثبت شرکت کنندگان به این سوال که آیا در صورت حمایت مالی دولت از خانواده ها اقدام به فرزندآوری خواهند نمود نوید این مساله است. در این میان تغییر دیدگاه زوجین و تمایل آنان به پیشرفت و نیز تامین وحفظ آسایش و راحتی آنان از جمله عواملی است که مانع از تعدد فرزندان در خانواده ها شده است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

بهناز انجذاب

دانشیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی یزد ، یزد، ایران

مهشید بکایی

دانشیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی یزد ، یزد، ایران

فرحناز سلمان آباد

کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی یزد، یزد ، ایران