تاریخ کیفی جریان معماری: کوششی در پاسخ به چیستی تاریخ معماری و چگونگی بهره مندی از آن

جهان مدر ن، تاریخ را سلسله ای از رویدادها در ظروف زمانی متشکل از فواصل معین تصویر می کند. با این رویکرد، تاکنون تاریخ معماریصرفا تاریخ ابنیه به تفکیک ادوار مختلف زمانی شناخته و نگارش شده است. حال آنکه تاریخ معماری کتابچه هایی منفک شده از ادوارنیست بلکه جریانی سیال و پیوسته است که از روح جامعه در بعد زمانی نشات میگیرد. پژوهشگران جملگی بر دشواری پرداختن به تاریخمعماری با توجه به گستردگی و ابهام مفاهیم اذعان دارند. پژوهش حاضر تلاشی در یافتن مفهوم تاریخ معماری است. معماری را ،موجودیتی در ترکیب علم و عمل میداند که جهان ماده را به منظور تمهید برای سکونت، از مسیر طبیعی اش خارج و دستخوش تغییرمی کند؛ تاریخ را نیز تحقیق در علم و عمل پیشینیان و معرفت یافتن به آنها می داند که منجر به خودشناسی انسان خواهد شد. بنابراینتاریخ معماری در ترکیبی مادی و نظری غوطه ور است. ابنیه ی مورد مطالعه، مفرد به ذات خود نبوده و موجودیتشان را از علم و اندیشه یمعمارانشان در بستر زمانه وام گرفته اند. در نتیجه، تاریخ معماری می بایست دربرگیرنده ی تاریخ سیاق محو ر ابنیه و اندیشه در بازه هایمحدود و در اصل تاریخ معماریانه باشد. در ادامه به منظور بهره مندی از تاریخ معماری در بهبود و ارتقای جریان معماری کنونی، می بایستابعاد دیگری از تاریخ معماری همچون تاریخ کیفی جریان معماری مورد بررسی قرار گیرد تا با دستیابی به فاکتورهای کیفی مورد مطالعهدر ادوار مختلف، مطالعه تاریخ میراث کهن را از تاریخ نگاری صرف به سمت علمی کارکردی و سودمند سوق دهد.

کلیدواژه ها:

تاریخ معماری ، تاریخ کیفی جریان معماری ، تاریخ معماریانه ، نگرش های تاریخ معماری ، کارکرد تاریخ معماری