تحلیل و بررسی تجسم اعمال از منظر ابن عربی با توجه به برخی مبانی انسان شناسی و معرفت شناسی وی

تجسم اعمال و اعتقادات انسان در عوالم اخروی موضوعی است که آیات و روایت اسلامی به آن پرداخته و از دیرباز یکی از مسائل مورد توجه دانشمندان مسلمان بوده است. اثبات و تبیین این ایده توسط ملاصدرا باعث توجه دوباره عالمان دینی به آن شد، در حالی که ریشه­های این بحث در آثار عارفانی مانند ابن عربی و پیروان او مطرح شده است. محی الدین با طرح مسائلی همچون رابطه نفس و بدن، ابدان طولی، تناسخ ملکوتی و تبیین ویژگی­های روح انسان، به اثبات تجسم عمل کمک کرده و از سوی دیگر با  قائل شدن به خلق اشیاء خارجی توسط نفس، به تبیین تجسم اعمال پرداخته است. اثبات عرفانی تجسم عمل، گاهی از راه ظهور برخی خصوصیات انسان(مانند بقاء قوه خیال انسان یا همراهی روح و بدن در تمام عوالم هستی) در عوالم برتر صورت می­گیرد و گاهی نیز ناظر به سیر انسان در همین دنیا و مشاهده صور برزخی و اخروی اعمال است که اختصاص به برخی سالکان و عرفا دارد.

کلیدواژه ها:

The embodiment of deeds ، Angelic reincarnation ، Vertical body ، The power of imagination ، تجسم اعمال ، تناسخ ملکوتی ، ابدان طولی ، قوه خیال.