عوامل موثر در انگیزش شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد: کاربرد تئوری انگیزش هرزبرگ

انگیزه دانشگاهیان یک عامل کلیدی در کیفیت آموزش، پژوهش و پیشرفت هر کشور است. بنابراین بی انگیزه بودن و عدم رضایت شغلی آن ها می تواند موجب تهدید سلامت جسمی، روانی و کیفیت زندگی آن ها و مانع دستیابی به اهداف عالی دانشگاه گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل موثر در انگیزش شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد مبتنی بر تئوری هرزبرگ انجام شد. روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی به روش سرشماری در میان اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه دو قسمتی شامل یازده سوال زمینه ای و جمعیت شناختی و چهل گویه مبتنی بر نظریه دو عاملی انگیزش هرزبرگ در قالب یازده عامل (پنج عامل در حیطه درونی و شش عامل در حیطه بیرونی) بود. پرسشنامه ها پس از تاییدروایی و پایایی توسط ۲۳۰عضو هیات علمی به روش خودگزارش دهی تکمیل شد و داده ها ا استفاده ازآمار توصیفی و تی تست مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معناداری ۰۵/۰ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: ۷/۶۸ درصد از اعضای هیات علمی مرد و ۳/۳۱ درصد زن بودند. حیطه بیرونی عوامل انگیزشی نسبت به حیطه درونی از اهمیت بیش تری برخوردار بود و به ترتیب عوامل امنیت شغلی، حقوق و دست مزد، شرایط محیط کار، موقعیت و ارتقای شغلی، پیشرفت و توسعه شغلی از اهمیت بیش تری برخوردار بودند. عامل استقلال و مسوولیت به عنوان کم اهمیت ترین عامل شناخته شد. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود جهت ارتقای سطح انگیزش اعضای هیات علمی به عوامل بیرونی مبتنی بر نظریه هرزبرگ توجه بیش تری شود.

کلیدواژه ها:

Motivation ، job motivation ، faculty member ، university ، انگیزش ، انگیزش شغلی ، هرزبرگ ، هیات علمی ، دانشگاه.