چند بار انجام تزریق عضلانی و برقراری خط وریدی برای یادگیری لازم است؟ تدوین استاندارد بر اساس منحنی یادگیری

مقدمه: هدف از آموزش بالینی، کسب تبحر در انجام مهارت های بالینی و دستیابی به صلاحیت بالینی است. مهارت های بالینی از طریق تکرار در انجام آموخته می شوند، لذا فراوانی انجام مهارت ها با افزایش صلاحیت بالینی ارتباط دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین استاندارد آموزشی برای دفعات انجام مهارت های تزریق عضلانی و برقراری خط وریدی که از مهارت های پایه و مهم پرستاری هستند، بر اساس منحنی یادگیری انجام شد. روش ها: این پژوهش از نوع توالی زمانی با شرکت ۵۷ دانشجوی دوره کارشناسی رشته پرستاری در شهر مشهد در سال ۱۳۹۰ بود که به روش آسان انتخاب شدند. میزان تبحر در انجام مهارت های بالینی با چک لیستی که روایی و پایایی آن با شاخص روایی محتوی و توافق مشاهده گران (۹۱/۰=r) تایید شده بود، جمع آوری گردید. مهارت ها تا صاف شدن خط منحنی یادگیری تکرار شدند، سپس تحلیل داده ها با رسم منحنی یادگیری انجام شد. نتایج: میانگین نمره میزان تبحر در انجام مهارت بالینی تزریق عضلانی در دفعه اول ۵/۲۱±۴/۶۲ (بر مبنای ۱۰۰) بوده که در دفعه دهم تا ۹/۵±۱/۹۵ افزایش یافت. این میزان در مهارت برقراری خط وریدی در دفعه اول ۳/۱۰±۹/۳۶ و در دفعه سیزدهم ۳/۴±۱/۹۴ بود. استاندارد دفعات مورد نیاز انجام مهارت های تزریق عضلانی و برقراری خط وریدی بر اساس شاخص صاف شدن منحنی یادگیری به ترتیب هفت و هشت دفعه برآورد گردید. بر اساس شاخص دستیابی ۷۵ درصد دانشجویان به ۷۵ درصد تبحر، تعداد لازم دفعات انجام تزریق عضلانی و برقراری خط وریدی به ترتیب شش و هفت دفعه برآورد گردید. نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام هفت تا هشت بار تزریق عضلانی و برقراری خط وریدی، برای کسب تبحر دانشجویان ضروری است. همچنین، طراحی و اجرای دفترچه ثبت مهارت های بالینی برای مستندسازی انجام این مهارت ها ضروری می نماید.

کلیدواژه ها:

Standard Setting ، Procedural Skill ، Mastery Learning ، Learning Curve ، Intramuscular Injection ، Intravenous Catheter Insertion ، استاندارد سازی ، مهارت بالینی ، کسب تبحر ، منحنی یادگیری ، تزریق عضلانی ، برقراری خط وریدی