بررسی رضایت مندی دانشجویان از بخش های بالینی دانشکده دندانپزشکی اصفهان

مقدمه: آموزش بالینی در نظام آموزش پزشکی از اهمیت شایان توجهی برخوردار است. آگاهی از نظرات دانشجویان دندانپزشکی از وضعیت بخش های آموزشی ، اساتید و پرستاران ، مسوولان را در ارایه ی راه کارهای بهبود کیفی و کمی آموزش بالینی یاری می کند. هدف از این پژوهش ارزیابی و بررسی دیدگاه و رضایت مندی دانشجویان دانشکده دندانپزشکی اصفهان از بخش های عملی ، جهت آگاهی از نقاط ضعف و قوت این بخش ها بود. روش ها: در این بررسی مقطعی ، دانشجویان دانشکده دندانپزشکی اصفهان درکلیه ی مقاطع در سال تحصیلی ۱۳۸۸ پرسشنامه ای را که شامل ۱۶ پرسش استاندارد در زمینه رضایت مندی دانشجویان از اساتید ، پرستاران ، امکانات و تجهیزات بخش ها و احساس اعتماد به نفس و رضایت از عملکرد خود در بخش عملی بود پر نمودند. پس از تکمیل پرسشنامه ها اطلاعات گرد آوری شده، به وسیله نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون های توصیفی ، آنالیز واریانس برای داده های مکرر و آزمون،T زوج واکاوی شد. نتایج: نتایج نشان داد که در میزان رضایت دانشجویان از بخش های گوناگون اختلاف معناداری وجود دارد و بیشترین میزان رضایت مندی دانشجویان در کلیه موارد ، از بخش های درمان لثه و ارتودنسی و کمترین این میزان رضایت مندی ، از بخش های درمان ریشه و پروتز بوده است.اگر چه همبستگی منفی میان سطح رضایت مندی و معدل دانشجویان وجود دارد اما بین این دو، رابطه معناداری وجود ندارد (۰۵/۰رضایت مندی دانشجویان از بخش های مختلف در سطح مطلوبی است. اگر چه شایسته است در برنامه ریزی های آتی بخش های پروتز و درمان ریشه در اولویت قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

satisfaction ، clinical departments ، dental students ، رضایت مندی ، بخش های بالینی ، دانشجویان دندانپزشکی